vitreus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

vī̆trĕus, a, um, adj. [vitrum], of glass, glass-, vitreous.

I Lit.

A Adj. : vasa, Col. 12, 4, 4: Priapus, a glass in the form of a Priapus , Juv. 2, 95: hostis, i. e. a glass chessman , Ov. A. A. 2, 208: latro, Mart. 7, 72, 8: faba, Petr. 76.—

B Subst.: vī̆trĕa , ōrum, n., glass vessels , glassware , Mart. 1, 42, 5; Stat. S. 1, 6, 73: vitrea fracta, broken glass , as a designation for trifles , trumpery , Petr. 10.—

II Transf., like glass , glassy , in color or transparency, clear , bright , shining , transparent : unda, Verg. A. 7, 759: antra, Ov. M. 5, 48: pontus, Hor. C. 4, 2, 3: sedilia, Verg. G. 4, 350: ros, Ov. Am. 1, 6, 55: color, i. e. sea-green , Plin. 9, 31, 51, § 100: Circe, brilliant , beautiful , Hor. C. 1, 17, 20: togae, Varr. ap. Non. p. 448, 28; 536, 32: turgescit vitrea bilis, i. e. transparent (transl. of Gr. ὑαλώδης χολή), Pers. 3, 8.—

B Trop.: fama, brilliant , Hor. S. 2, 3, 222: fortuna, brittle , fragile , P. Syr. Mim. (Sent. v. 189 Rib.).

Related Words