vomer

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

vōmer, ĕris (collat. form of the nom. sing. vōmis, Cato R. R. 135, 2; Verg. G. 1, 162; Col. 2, 2, 26; v. Heins. ad Ov. F. 4, 927; Serv. ad Verg. A. 1, 292), m., a ploughshare.

I Lit., Plin. 17, 4, 3, § 30; Cic. Phil. 2, 40, 102; Col. 2, 2, 23; Verg. G. 1, 46; Hor. C. 3, 13, 11; id. Epod. 2, 63; id. Ep. 1, 2, 45; Ov. F. 4, 927; id. A. A. 2, 671; Tib. 2, 1, 6.—

II Transf.

A = membrum virile, Lucr. 4, 1269.—

B A style for writing with, Atta ap. Isid. Orig. 6, 9.

Related Words