cito (old cito) adv.with comp.citius, and sup.citissimē
citus, quickly, speedily, soon : abi, T.: discere: dicta Percipere, H.: tacitus citius audies, T.: obrepere eam (senectutem) citius quam putavissent: non vis citius progredi? Ph.: dicto, H.: Serius aut citius, sooner or later , O.: se in currūs citissime recipere, Cs.—Comp, sooner, rather : citius dixerim, iactasse se aliquos: Eripiet quivis oculos citius mihi, quam, etc., H.—With a negative, not soon, not easily : Haud cito mali quid ortum ex hoc, T.: neque verbis aptiorem cito alium dixerim.