civitas

cīvitās ātis (genplur. -ātium or -ātum), f

civis, the condition of a citizen, citizenship, freedom of the city, membership in the community : populiR.: donare alqm civitate: asciscere in civitatem, L.: recipere in civitatem: relinquere atque deponere: retinere: eripere nobis civitatem, obtain by force : quibus civitas erepta sit, wrested : furari: ius civitatis: communio.— A community of citizens, body-politic, state : auctā civitate magnitudine urbis, L.: civitati persuasit, ut, etc., Cs.: permota, S.: io triumphe dicemus civitas omnis, H.: civitates condere: Helvetia, Cs.: aequissimo iure: administrare civitatem: comitia tot civitatum.—Fig.: ut iam mundus una sit.