dicio ōnis, f
DIC-, dominion, sovereignty, authority, sway, control, rule (only sing; no nom.): oram Romanae dicionis fecit, brought under , L.: regna virūm dicioni permissa: civitates in dicionem populiR.redactas, Cs.: se dedere in dicionem populiR., L.: Ilergetes in ius dicionemque recepit, L.: sub illorum dicione esse, Cs.: nationes, quaein eorum dicione sunt: terras omni dicione tenere, V.: dicione premere populos, V.— Influence, control, jurisdiction, authority : res p. in paucorum ius atque dicionem concessit, S.: sub dicione eius magistratūs (sc. censoris), L.: contra dicionem alicuius: istum in suā potestate ac dicione tenere.