excido

excidō (1) cidī, —, ere

ex + cado, to fall out, drop down, fall away : sol excidisse mihi e mundo videtur: dentīs Excidere videre, H.: mihi Excidit cera, from my hand , O.: Palinurus Exciderat puppi, V.: in flumen (sc. e rate), L.: vinclis, to slip out , V.: ut cuiusque sors exciderat, fell out , L.—Fig., to fall out, fall away, slip out, escape : verbum ex ore huius: scelus ore tuo, O.: quod verbum tibi non excidit fortuito: vox per auras Excidit, V.: in vitium libertas excidit, sinks , H.— To pass away, be lost, perish, disappear, be forgotten : neque verendum est, ne quid excidat: virtus, cum semel excidit, etc., H.: excidit omnis luctus, O.: arcis memoria, L.: animo, V.: mihi ista exciderant, I had forgotten : cogitatio, cum mihi excidisset: excidit, ut peterem, etc., i. e. I forgot , O.— Of persons, to be deprived of, lose, miss, forfeit, fail to obtain : erus uxore excidit, T.: magnis excidit ausis, O.: regno, Cu.