exsulto

An Elementary Latin Dictionary

exsultō or exultō āvī, —, āre, freq.

exsilio, to spring vigorously, leap up, jump up : equi ferocitate exsultantes: taurus in herbā, O.: in limine Pyrrhus, V.: exsultant aestu latices, V.: exsultantes undae, dancing , O.— Fig., to move freely, expatiate : campus, in quo exsultare possit oratio: in reliquis (orationibus).— To exult, rejoice exceedingly, run riot, revel, vaunt, boast : exsultantem te reprimere: insolentiā, indulge : animis, V.: in suam famam gestis, Ta.: quod, etc.: in quo (facto) exsultat oratio mea: copiae per catervas exsultabant, Ta.