fons

fōns fontis, m

FV-, a spring, fountain, well, source : aquae dulcis: rivorum a fonte deductio: qui fontes aestibus exarescebant, Cs.: locus fontibus abundans: fontium qui celat origines, Nilus, H.: Vini, H.: Timavi, V.: fontemque ignemque ferre, spring water , V.— A mineral spring, healing waters : fontes Clusini, H.—Fig., a fountain-head, source, origin, cause : aequitatis: movendi: Scribendi recte sapere est fons, H.: ab illo fonte et capite Socrate: maeroris: is fons mali huiusce fuit, L.: Pindarici fontis haustūs, i. e. Pindar's verse , H.—Person., as a deity, C.