inclino

An Elementary Latin Dictionary

inclīnō āvī, ātus, āre

I CLI-.

I I. Trans, to cause to lean, bend, incline, turn, divert : vela contrahit malosque inclinat, L.: genua harenis, O.super arces cursūs, O.: sol meridie se inclinavit. i. e. turned back , L.: inclinato iam in postmeridianum tempus die: Saxa inclinatis per humum quaesita lacertis, Iu.— To turn back, repulse, drive back : Romana inclinatur acies, L.: quasdam acies inclinatas iam et labantes, Ta.: inclinatum stagnum, receding , L.—Fig., to turn, incline, divert, transfer : ut me paululum inclinari timore viderunt, yield : se ad Stoicos: culpam in conlegam, lay , L.: haec animum inclinant, ut credam, etc., L.: inclinari opes ad Sabinos videbantur, i. e. the Sabines would be dominant , L.— To change, alter, abase, cause to decline : se fortuna inclinaverat, Cs.: omnia simul inclinante fortunā, L.—

II II. Intrans, to bend, turn, incline, decline, sink : sol inclinat, Iu.: inclinare meridiem sentis, H.: in vesperam inclinabat dies, Cu.— To yield, give way, retreat : ut in neutram partem inclinarent acies, L.—Fig., to incline, be inclined, be favorably disposed : quocumque vestrae mentes inclinant: in stirpem regiam studiis, Cu.: amicus dulcis pluribus hisce . . . inclinet, H.: cum sententia senatūs inclinaret ad pacem: eo inclinabant sententiae, ut, etc., L.: inclinavit sententia, suum agment demittere, L.— To change, turn : si fortuna belli inclinet, L.: omnia repente ad Romanos inclinaverunt, favored , L.