inimīcitia ae, f
inimicus, enmity, hostility : inimicitia (est) ira ulciscendi, etc.—Usu. plur: inimicitias capere in familiam, T.: erant ei veteres inimicitiae cum Rosciis: inimicitias mihi denuntiare: inimicitias rei p. condonavit: inimicitias temporibus rei p. permittere: nobiles inter eos, well known , L.: nobilissimae, L.: inimicitias habebat ex aedilitate conceptas, Cs.: cum illo inimicitias exercere, S.: mortales, transient , L.: veteres Caesaris, Cs.