interpello

An Elementary Latin Dictionary

interpellō āvī, ātus, āre

1 PAL-, to interrupt, break in upon : interpellando trahere tempus, S.: Interpellandi locus erat, H.: alqm ingressum in sermonem, Cs.: nihil te interpellabo: ab alqo interpellari, Cu.— To urge as an objection : quod priore actione interpellavit.— To disturb, hinder, obstruct, molest : in suo iure se, Cs.— To hinder, prevent, obstruct : alveolum, Cu.: partam iam victoriam, Cs.: poenam, L.: haec res interpellata bello refrixerat: Pransus quantum interpellet inani Ventre diem durare, H.: tribunis interregem interpellantibus, ne, etc., interpose their veto , L.

Related Words