iterum adv.,
again, a second time, once more, anew: huc revorti iterum, T.: duxit iterum uxorem: Lepidus, imperator iterum: Pennus, iterum (consul), L.: bis rem p. servavi, semel gloriā, iterum aerumnā meā: cum his semel atque iterum armis contendisse, Cs.: iterum atque tertium tribuni, L.: iterum et saepius: iterum atque iterum spectare, again and again, H.: iterumque iterumque vocavi, V.—In turn, again, on the other hand: sinu effuso, having loosed again the fold, L.: iterum accusandi causae, Ta.