iudicium

An Elementary Latin Dictionary

iūdicium ī, n

iudex, a judgment, judicial investigation, trial, legal process, sentence : omnia iudicia reperta sunt, etc.: dignitatis meae, concerning : de meā fide: inter sicarios, for assassination : vocare in iudicium, summon into court : in Lurconis libertum iudicium ex edicto dedit, granted a trial : iudicium accipere, undertake a trial : pati, submit to : iudicium summum habere, jurisdiction , S.: damnatus inani iudicio Marius, Iu.: in iudicium venit, came into court , N.— A judgment, decision, opinion, conviction : eius iudicio permitto omnia, T.: animi, S.: omnium mortalium: de alquo optimum facere, Cs.: iudicium facere, quanti quisque sibi faciendus esset, decide : de quo homine tanta et tam praeclara iudicia fecistis, i. e. have conferred so great honors : ut iudiciis fruar īsdem, principles , H.— The power of judging, judgment, discernment : subtile, H.: si quid mei iudici est, if I can judge of it : meo iudicio, in my judgment : id iudicio facere, i. e. with discretion : copias iudicio conducere, Cs.