iudico

iūdicō āvī, ātus, āre

iudex, to examine judicially, judge, be a judge, pass judgment, decide : cum magistratus iudicassit: ordo alius ad res iudicandas postulatur: iudicandi potestas, jurisdiction : iudicantem vidimus Aeacum, H.: recte et ordine: causa iudicata: inclytum iudicium.— To condemn : quoad vel capitis vel pecuniae iudicasset privato, L.: iudicati pecuniae, L.: Horatio perduellionem, convict of treason , L.— To judge judge of, form an opinion upon, pronounce judgment : illos ex tuo ingenio, T.: aliquid oculorum fallacissimo sensu: ex quo iudicari posse, quantum, etc., be inferred , Cs.: sibi me non esse inimicum: eos contra rem p. fecisse, S.: Iove aequo, i. e. sanely , H.— To declare, proclaim : te fortunatam, T.: alquos hostīs, S.: iudicetur non consul Antonius: cuius rei exemplum pulcherrimum iudicarem, Cs.— To determine, resolve, conclude : de itinere, Cs.: mihi iudicatum est deponere, etc.