iugum

iugum ī, n

IV-, a yoke, collar : in iugo insistere, Cs.: bestiis iuga imponimus: (bos) iuga detractans, V.: iuga demere Bobus, H.— A yoke, pair, team : ut minus multis iugis ararent: inmissa iuga, pair of horses , V.: curtum temone iugum, Iu.— A yoke (of spears, the symbol of defeat): legionibus nostris sub iugum missis: sub iugum abire, L.: Hesperiam sub iuga mittant, subjugate , V.— The constellation Libra : in iugo cum esset luna.— The beam of a weaver's loom : tela iugo vincta est, O.— A bench in a ship (for passengers): per iuga longa sedere, V.— A height, summit, ridge, chain of mountains : in inmensis iugis, O.: montis, V.: iugis pervenire, Cs.: separatis in iugis, H.: suspectum iugum Cumis, Iu.— Fig., a pair : iugum impiorum nefarium.— A yoke, bonds, burden, fetters : cuius a cervicibus iugum servile deiecerant: aëneum, H.: exuere, shake off , Ta.: ferre iugum, the yoke of marriage , H.: iactare iugum, i. e. to be restive , Iu.