morbus

morbus ī, m

1 MAR-, a sickness, disease, disorder, distemper, ailment, illness, malady (of body or mind): Senectus ipsast morbus, T.: Si morbus amplior factus siet, T.: morbo interitura vita, S.: in morbo esse, be sick : adfecti morbis, Cs.: gravis oculorum: morbo tabescere: conflictari, N.: in morbum cadere, fall sick : morbum nancisci, N.: morbo mori, N.: homo aeger morbo gravi: ex morbo convalescere, recover .—Person.: Pallentes Morbi, V.— A disease, fault, vice : animi morbi sunt cupiditates, etc.: hic morbus, qui est in re p., ingravescet: Maxima pars hominum morbo iactatur eodem, H.: voltu morbum fateri, Iu.