nosco

nōscō nōvī (2d pers. often nōstī, nōstis; subj.nōrim, for nōverim; plup. nōram, nōssem, for nōveram, nōvissem), nōtus, ere

GNA-, to get knowledge of, become acquainted with, come to know, learn, discern : nosce te . . . nosce animum tuum: Id esse verum, quoivis facile est noscere, T.: deus, quem mente noscimus: omnes philosophiae partes tum facile noscuntur, cum, etc.: nec noscitur ulli, by any one , O.: noscere provinciam, nosci exercitui, by the army , Ta.: Iam nosces, ventosa ferat cui gloria fraudem, learn , V.—In perf.stem, to have become acquainted with, have learned, know, understand : Novi omnem rem, T.: plerisque notus erat, atque eos noverat, S.: qui non leges, non iura noritis: si ego hos bene novi, know them well : si tuos digitos novi: noris nos, you know me, I think , H.: nec iungere tauros Aut conponere opes norant, V.: Hortos mercarier noram, H.— To examine, consider : ad res suas noscendas, L.— To know, recognize : nosco crinīs incanaque menta Regis, V.: potesne ex his ut proprium quid noscere?H.— To acknowledge, allow, admit : illam partem excusationis: tuas causas.