nutus

nūtus —, abl.ū (only nomsing. and acc.and ablsing. and plur.), m

2 NV-, a nodding, nod : id significare nutu: nutu finire disceptationem, L.: nutu tremefecit Olympum, V.: nutu signa remittis, O.— A hint, intimation : an mihi nutus tuus non faceret fidem?— A tendency, inclination, gravity : terrena suopte nutu in terram ferri: terra in sese nutibus suis conglobata.—Fig., assent, compliance : adnuite nutum numenque vestrum invictum Campanis, L.— Command, will, pleasure : res ad nutum eius facta, Cs.: omnia deorum nutu administrari: contra nutum Naevi: ad nutūs aptus erilīs, H.: nutu Iunonis eunt res, V.: sub nutu atque arbitrio alcuius esse, L.