placeo

An Elementary Latin Dictionary

placeō cuī or placitus sum, citus, ēre

PLAC-, to please, give pleasure, be approved, be pleasing, be agreeable, be acceptable, suit, satisfy : si placeo, utere, if I suit you , T.: Quid placet aut odio est, H.: non placet Antonio consulatus meus: quae vobis placita est condicio, datur, T.: quin quod placitum sit, abstulerit, whatever he fancied : exspecto quid istis placeat de epistulā, I await their pleasure : Dis, quibus septem placuere colles, H.: sibi non placere, quod laborasset, etc., N.: ego numquam mihi minus placui, was less satisfied with : tu tibi tunc places, are full of complacency , Iu.—On the stage, to find favor, give satisfaction, be applauded : Primo actu placeo, T.: Populo ut placerent quas fecisset fabulas, T.—Impers, it is believed, is settled, is agreed, seems right : adde illud, si placet, if you please : venio ad comitia, sive magistratuum placet, sive legum, i. e. no matter which : placitum est, ut considerent, etc., they determined : placet enim esse quiddam in re p. praestans, it is agreed : ut ipsi auctori huius disciplinae placet, as the founder holds : ut doctissimis placuit, have taught : duo placet esse Carneadi genera visorum: Quīs paria esse fere placuit peccata, who have made up their minds that , etc., H.: quin etiam, si dis placet, aiunt, etc., please the gods! L.— It is resolved, is determined, is decided, is purposed : deliberatur, incendi placeret an defendi, Cs.: quid placet, dic, your decision , Iu.: quando vobis ita placet, S.: se natui placere, utC.Pansa, etc., that the senate de cree , etc.: mihi placuit, ut orationes explicarem, I resolved : Venus, cui placet mittere, etc., who likes to send , H.