rīsus ūs, m
rideo, a laughing, laughter, laugh : risum movere: risūs facere: Ne spissae risum tollant coronae, H.: risūs captare: risum tenere non posse: magni risūs consequebantur: risu cognoscere matrem, V.: proditor puellae risus, H.— An object of laughter, butt : risui sorori fuit, L.: O magnus posthac inimicis risus!H.: deus Omnibus risus erat, O.— A jest, joke, mockery : qui risus populo cladem attulit.