supplicium

An Elementary Latin Dictionary

supplicium (subpl-) ī, n

supplex, a kneeling, bowing down, humble entreaty, petition, supplication : Vaccenses fatigati regis subpliciis, S.: legatos ad consulem cum suppliciis mittit, S.— An humiliation, public prayer, supplication, act of worship : suppliciis fatigare deos, L.: in suppliciis deorum magnifici, i. e. votive offerings , S.: suppliciis deos placare, L.—(Because criminals were beheaded kneeling), the punishment of death, death-penalty, execution, slaughter : se et liberos hostibus ad supplicium dedere, Cs.: ad supplicium rapi: ad ultimum supplicium progredi, to take their own lives , Cs.— Punishment, penalty, torture, torment, pain, distress, suffering : illi de me supplicium dabo, T.: omni supplicio excruciatus: gravissimum ei rei supplicium cum cruciatu constitutum est, Cs.: triste, V.: iis (improbis) ante oculos iudicia et supplicia versentur: suppliciis delicta coërcere, H.