supplicō (subpl-) āvī, ātus, āre
supplex, to kneel down, humble oneself, pray humbly, beseech, beg, implore, supplicate : precari, denique supplicare: missitare supplicantes legatos, S.: Ipsum hunc orabo; huic supplicabo, T.: senatui pro me: indignis, O.: ut non multum Graecis supplicandum putarem.—Of worship, to pray, supplicate, worship : per hostias deis, S.: populus iit supplicatum, L.: ut, cuius sepulcrum exstet . . . ei publice supplicetur: supplicatum totā urbe est, L.