surgo

An Elementary Latin Dictionary

surgō surrēxī, and subrēxī (surrēxe, for surrēxisse, H.), —, ere, perf.

for subrigo; sub+rego, to rise, arise, get up, stand up : e lecto, T.: de sellā: ex subselliis: toro, O.: ab umbris ad lumina vitae, V.—Of a speaker, to rise, arise, take the floor : quid sit quod ego potissimum surrexerim: Surgit ad hos Aiax, O.—In the army, to break up, march : secundā vigiliā, Cu.— To rise, arise, leave one's bed, awaken : ante lucem: Cum die, O.: ad litīs novas, O.: praescripta ad munia, H.— To go up, rise, mount up, ascend : ad auras Aetherias, i. e. into life , V.: Iussit lapidosos surgere montes, O.: mare, O.: undae, V.: surgens in cornua cervus (i. e. ferens cornua ardua), towering , V.: sol, H.: ventus, V.: quae (aedes) proxima surgit ovili, stands , Iu.— To rise, spring up, grow up, be built : venerata Ceres culmo surgeret alto, H.: harundo, O.: Ascanius surgens, growing , V.—Fig., to rise, arise, occur : quae nunc animo sententia surgit?V.: discordia, V.: Ingenium suis velocius annis, O.: Sex mihi surgat opus numeris; in quinque residat, swell , O.— To rise to, rise against, attempt, attack : in Teucros, V.