vicus

An Elementary Latin Dictionary

vīcus ī, m

2 VIC-, a row of houses, street, quarter, ward : in urbe: vicos plateasque inaedificat, Cs.: Tusci turba inpia vici, H.— A village, hamlet : Cobiamachus, qui vicus, etc.: vicos ad quadringentos incendunt, Cs., L., H., Ta.— A country-seat ; vicum vendere: Quid vici prosunt aut horrea, H.

Related Words