admisceo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

ad-miscĕo, scui, xtum (better than -stum), 2, v. a., to add to by mingling, to mix with, mingle with, to admix (in admiscere there is a ref. to a principal constituent, to which something is added; in immiscere, to the intimate union of the ingredients; in permiscere, to the removal of their distinct characteristics).

I Lit., constr. with the abl. of that with which any thing is mingled: aër multo calore admixtus, Cic. N. D. 2, 10, 27 (cf. on the contr. ib. § 26: aquae admixtum calorem; and soon after: admixtum calorem): genus radicis admixtum lacte, Caes. B. C. 3, 48.— With in with acc.: admixtis in heminam seminis resinae coclearibus duobus, Plin. 26, 10, 66, § 104.—With cum : admiscent torrefacta sesama cum aniso, Col. 12, 15.—

II Transf.

A Of things, to mingle in , to mix with , to add to , etc.: nec tamen admiscent in eorum corpus inane, Lucr. 1, 745: deus bonis omnibus mundum implevit; mali nihil admiscuit, Cic. Univ. 3: se admiscere atque implicare hominum vitiis, id. Fragm. ap. Aug. de Trin. 14, 19: sed hoc cum iis rationibus admisceri nolo, be mixed up , id. Att. 7, 1: admiscere huic generi orationis illud alterum, id. de Or. 2, 49: versus admiscere orationi, id. Tusc. 2, 11, 26: admiscenda venus est timori, Ov. A. A. 3, 609: non admixtus fidei, Vulg. Heb. 4, 2; ib. Eccli. 23, 10.—

B Of persons.

1 To mix up with , to add or join to : his Antonianos milites admiscuerat, Caes. B. C. 3, 4: expeditos antesignanos admiscuit, id. ib. 3, 75 fin. : ad id consilium admisceor, Cic. Phil. 12, 16: admiscerenturne plebeii, i. e. whether the plebeians should be admitted to the number of the decemvirs , Liv. 3, 32, 7: admixti funditoribus sagittarii, Curt. 3, 9; Verg. A. 7, 579.—

2 To involve or entangle in a thing : se, to interfere or meddle with : ita tu istaec tua misceto, ne me admisceas, Ter. Heaut. 783: ne te admisce: nemo accusat, Syre, te, id. ib. 975: ad id consilium admiscear? Cic. Phil. 12, 7: Trebatium vero meum, quod isto admisceas nihil est, implicate , involve in , id. Q. Fr. 3, 1, 3.

VII —Hence, admixtus , a, um, P. a., that is mingled with something , mixed , not simple : simplex animi natura est, nec habet in se quidquam admixtum, Cic. de Sen. 21, 78: nihil est animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil duplex, id. Tusc. 1, 29.— Comp. , sup. , and adv. not used.

Related Words