concido

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

con-cĭdo, cĭdi, 3, v. n. [cado], to fall together, to fall down, to tumble to the ground (class. in prose and poetry).

I In gen., of buildings: conclave illud concidit, Cic. de Or. 2, 86, 353: navis veluti terrestre machinamentum, Tac. A. 14, 6: turris terrae motu, Suet. Tib. 74; cf.: urbs acerbissimo concidat incendio conflagrata, Auct. Her. 4, 8, 12.—Of other objects: omne caelum, Cic. Rep. 6, 25, 27: ipse et equus ejus ante signum Jovis concidit, id. Div. 1, 35, 77: (alces) infirmas arbores pondere adfligunt atque unā ipsae concidunt, Caes. B. G. 6, 27: pinus bipenni Thessalā, Phaedr. 4, 7, 7: ad terram pondere vasto, Verg. A. 5, 448: sub onere, Liv. 24, 8, 17: pronus in fimo, Verg. A. 5, 333 al.—

II Pregn.

A To fall down faint or lifeless, to fall in battle or combat (cf. cado, I. B. 2.): concidit, et sonitum simul insuper arma dederunt, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 396 Vahl.): paene in cursu concidi, Plaut. Ep. 2, 2, 16: vi morbi coactus concidere, Lucr. 3, 488; cf.: accesserat ad religionem, quod consul concidit, et parte membrorum captus, etc., Liv. 41, 16, 3; 10, 29, 7; cf. Lucr. 6, 759: Entellus concidit, ut quondam cava concidit ... pinus, Verg. A. 5, 448; Ov. M. 7, 538: sanus bibit, statim concidit, Quint. 4, 2, 54; cf.: concidere epoto poculo, id. 5, 13, 15; and: ad primum gustum, Suet. Ner. 33: deficientibus viribus, id. Tib. 73: par quoddam (gladiatorum) mutuis ictibus, id. Claud. 34; cf. Ov. M. 5, 77: Dido usa manu, id. H. 7, 196: sparo percussus, Nep. Epam. 9, 1: in proelio, Cic. Tusc. 1, 37, 89: vitio adversariorum, Nep. Ages. 5, 2.—Of game: multaeque per herbas Conciderant illo percutiente ferae, Ov. H. 4, 94.—Of victims, to be slaughtered or slain, to fall : vitulus ... propter mactatus concidit aras, Lucr. 2, 353; Tib. 1, 2, 62; Ov. M. 8, 764; 10, 272; hence also of Iphigenia, Lucr. 1, 99.—

B Trop. (cf. cado, II.), to lose strength, value , etc., to fall to the earth, to be overthrown, to fail, be defeated, to decay, perish, fall, to go to ruin, waste away, cease; of the wind, to fall, subside, go down : concidunt venti, Hor. C. 1, 12, 30; Lucr. 4, 509. —Of a flame: jam illa flamma, quae magnā congerie convaluerat, diductis quibus alebatur, concidet, Quint. 5, 13, 13; cf. in a figure: nonne, ut ignis in aquam conjectus continuo restinguitur et refrigeratur, sic refervens falsum crimen in purissimam et castissimam vitam collatum statim concidit et restinguitur? Cic. Rosc. Com. 6, 17: macie, to shrink together, shrivel up , Ov. H. 21, 215: illas assumere robora gentes, Concidere has, id. M. 15, 422; cf.: concidit auguris Argivi domus, Hor. C. 3, 16, 11: quā concidit Ilia tellus, Verg. A. 11, 245: eodem anno, quo Carthago concidit, Vell. 1, 13: judicum vocibus fractus reus et unā patroni omnes conciderunt, Cic. Att. 1, 16, 5; cf. id. ib. § 10: ecquis umquam tam ex amplo statu concidit? id. ib. 3, 10, 2: malas causas semper obtinuit, in optimā concidit, id. ib. 7, 25 med. : concidit (Phocion) maxime uno crimine, quod, etc., Nep. Phoc. 2, 4; Tac. A. 16, 21; cf.: Tiberii saevitiā, id. ib. 16, 29: hostes concidunt animis, are disheartened , Hirt. B. G. 8, 19; cf. Cic. Div. 2, 58, 119: scimus Romae solutione impeditā fidem concidisse, failed, was prostrated , id. Imp. Pomp. 7, 19; cf. id. ib. 7, 19 fin. : opes Persarum, Tac. A. 12, 13: senatūs auctoritas, Cic. Att. 1, 16, 7; cf.: imperii majestas, Nep. Pelop. 2, 4; Cic. Or. 43, 148: artificia, id. Ac. 2 ( Luc. ), 47, 146: praeclara nomina artificum, id. Verr. 2, 4, 6, § 12: omnis ferocia, Liv. 28, 26, 14: bellum, Tac. H. 2, 57 al.

Related Words