ĕtĭamdum (also written separately),
hitherto , even till now , still , yet (rare; usually after a negative; cf.: etiamtum, etiamnum): dissimulabo, hos quasi non videam neque esse hic etiamdum sciam, Plaut. Mil. 4, 2, 2: nihil etiamdum harpagavit, id. Ps. 4, 2, 2; id. Truc. 1, 2, 72; id. Rud. 5, 3, 25: neque etiamdum scit pater, Ter. Heaut. 229: cum poteris igitur (veni), quoniam etiamdum abes, Cic. Att. 13, 31, 1 (cf. Hand Turs. II. p. 322 sq.; Krebs, Antibarb. p. 425 sq.).