fero

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

fĕro, tŭli, lātum, ferre (ante-class. redupl. form in the tempp. perff.: tetuli, Plaut. Am. 2, 2, 84; 168; id. Men. 4, 2, 25; 66; id. Rud. prol. 68: tetulisti, Att. and Caecil. ap. Non. 178, 17 sq.: tetulit, Plaut. Most. 2, 2, 40; id. Men. 2, 3, 30; Ter. And. 832: tetulerunt, Lucr. 6, § 672: tetulissem, Ter. And. 808: tetulisse, Plaut. Rud. 4, 1, 2: tetulero, id. Cist. 3, 19: tetulerit, id. Poen. 3, 1, 58; id. Rud. 4, 3, 101), v. a. and n. [a wide-spread root; Sanscr. bhar-, carry, bharas, burden; Gr. φέρω; Goth. bar, bairo, bear, produce, whence barn, child; Anglo-Saxon beran, whence Engl. bear, birth; cf. Curt. Gr. Etym. p. 300; Fick, Vergl. Wört. p. 135. The perf. forms, tuli, etc., from the root tul-, tol-; Sanscr. tol-jami, lift, weigh; Gr. τλῆναι, endure, cf. τάλας, τάλαντον; Lat. tollo, tolerare, (t)latus, etc. Cf. Goth. thulan, Germ. dulden, Geduld; Anglo-Sax. tholian, suffer. Supine lātum, i. e. tlatum; cf. supra; v. Curt. Gr. Etym. p. 220; Corss. Ausspr. 2, 73], to bear, carry, bring. (For syn. cf.: gero, porto, bajulo, veho; effero, infero; tolero, patior, sino, permitto, etc.)

I Lit.

A In gen.: ferri proprie dicimus, quae quis suo corpore bajulat, portari ea, quae quis in jumento secum ducit, agi ea, quae animalia sunt, Dig. 50, 16, 235: oneris quidvis feret, Ter. Phorm. 562: quin te in fundo conspicer fodere aut arare aut aliquid ferre, id. Heaut. 69: numerus eorum, qui arma ferre possent, Caes. B. G. 1, 29, 1: arma et vallum, Hor. Epod. 9, 13: sacra Junonis, id. S. 1, 3, 11: cadaver nudis humeris (heres), id. ib. 2, 5, 86: argentum ad aliquem, Plaut. As. 3, 3, 142; cf.: symbolum filio, id. Bacch. 2, 3, 30: olera et pisciculos minutos ferre obolo in cenam seni, Ter. And. 369; cf.: vina et unguenta et flores, Hor. C. 2, 3, 14: discerpta ferentes Memora gruis, id. S. 2, 8, 86; cf.: talos, nucesque sinu laxo, id. ib. 2, 3, 172: in Capitolium faces, Cic. Lael. 11, 37: iste opertā lecticā latus per oppidum est ut mortuus, id. Phil. 2, 41, 106: lecticā in Capitolium latus est, Suet. Claud. 2: circa judices latus (puer), Quint. 6, 1, 47: prae se ferens (in essedo) Darium puerum, Suet. Calig. 19.—Poet. with inf.: natum ad Stygios iterum fero mergere fontes, Stat. Ach. 1, 134.—Prov.: ferre aliquem in oculis, or simply oculis, i. e. to hold dear , love exceedingly , Cic. Phil. 6, 4, 11; id. Q. Fr. 3, 1, 3, § 9; Q. Cic. Fam. 16, 27, 2.—

B In partic.

1 With the idea of motion predominating, to set in motion , esp. to move onward quickly or rapidly , to bear , lead , conduct , or drive away; with se or mid. (so esp. freq.), to move or go swiftly , to haste , speed , betake one's self; and of things, to flow , mount , run down.

α Act. : ubi in rapidas amnis dispeximus undas: Stantis equi corpus transvorsum ferre videtur Vis, et in advorsum flumen contrudere raptim: Et, quocumque oculos trajecimus, omnia ferri Et fluere assimili nobis ratione videntur, Lucr. 4, 422 sq.: ubi cernimus alta Exhalare vapore altaria, ferreque fumum, to send up , id. 3, 432; cf.: vis ut vomat ignes, Ad caelumque ferat flammaï fulgura rursum, id. 1, 725; and: caelo supinas si tuleris manus, raisest , Hor. C. 3, 23, 1: te rursus in bellum resorbens Unda fretis tulit aestuosis, id. ib. 2, 7, 16; cf.: ire, pedes quocumque ferent, id. Epod. 16, 21; and: me per Aegaeos tumultus Aura feret, id. C. 3, 29, 64: signa ferre, to put the standards in motion , to break up , Caes. B. G. 1, 39 fin. ; 1, 40, 12; Liv. 10, 5, 1 al.: pol, si id scissem, numquam huc tetulissem pedem, have stirred foot , have come , Ter. And. 808: pedem, Verg. A. 2, 756; Val. Fl. 7, 112: gressum, to walk , Lucr. 4, 681; cf.: agiles gressus, Sil. 3, 180: vagos gradus, Ov. M. 7, 185: vestigia, Sil. 9, 101: vagos cursus, id. 9, 243.— Absol. : quo ventus ferebat, bore , drove , Caes. B. G. 3, 15, 3: interim, si feret flatus, danda sunt vela, Quint. 10, 3, 7: itinera duo, quae extra murum ad portum ferebant, led , Caes. B. C. 1, 27, 4: pergit ad speluncam, si forte eo vestigia ferrent, Liv. 1, 7, 6.—Prov.: in silvam ligna ferre, to carry coals to Newcastle , Hor. S. 1, 10, 34.—

β With se or mid., to move or go swiftly , to hasten , rush : cum ipsa paene insula mihi sese obviam ferre vellet, to meet , Cic. Planc. 40, 96; cf.: non dubitaverim me gravissimis tempestatibus obvium ferre, id. Rep. 1, 4: hinc ferro accingor rursus ... meque extra tecta ferebam, Verg. A. 2, 672; 11, 779: grassatorum plurimi palam se ferebant, Suet. Aug. 32.—Of things as subjects: ubi forte ita se tetulerunt semina aquarum, i. e. have collected themselves , Lucr. 6, 672.—Mid.: ad eum omni celeritate et studio incitatus ferebatur, proceeded , Caes. B. C. 3, 78, 2: alii aliam in partem perterriti ferebantur, betook themselves , fled , id. B. G. 2, 24, 3: (fera) supra venabula fertur, rushes , springs , Verg. A. 9, 553: huc juvenis nota fertur regione viarum, proceeds , id. ib. 11, 530: densos fertur moribundus in hostes, rushes , id. ib. 2, 511: quocumque feremur, danda vela sunt, Cic. Or. 23, 75; cf.: non alto semper feremur, Quint. 12, 10, 37: ego, utrum Nave ferar magna an parva, ferar unus et idem, Hor. Ep. 2, 2, 200: non tenui ferar Penna biformis per liquidum aethera Vates, fly , id. C. 2, 20, 1.—Of inanimate subjects: (corpuscula rerum) ubi tam volucri levitate ferantur, move , Lucr. 4, 195; cf.: quae cum mobiliter summa levitate feruntur, id. 4, 745; cf.: tellus neque movetur et infima est, et in eam feruntur omnia nutu suo pondera, Cic. Rep. 6, 17 fin. : Rhenus longo spatio per fines Nantuatium, etc. ... citatus fertur, flows , Caes. B. G. 4, 10, 3; cf. Hirt. B. G. 8, 40, 3: ut (flamma) ad caelum usque ferretur, ascended , arose , Suet. Aug. 94.— Rarely ferre = se ferre: quem procul conspiciens ad se ferentem pertimescit, Nep. Dat. 4 fin.

2 To carry off , take away by force , as a robber, etc.: to plunder , spoil , ravage : alii rapiunt incensa feruntque Pergama, Verg. A. 2, 374: postquam te (i. e. exstinctum Daphnin) fata tulerunt, snatched away , id. E. 5, 34. So esp. in the phrase ferre et agere, of taking booty, plundering, where ferre applies to portable things, and agere to men and cattle; v. ago.—

3 To bear , produce , yield : plurima tum tellus etiam majora ferebat, etc., Lucr. 5, 942 sq.; cf.: quae autem terra fruges ferre, et, ut mater, cibos suppeditare possit, Cic. Leg. 2, 27, 67: quem (florem) ferunt terrae solutae, Hor. C. 1, 4, 10: quibus jugera fruges et Cererem ferunt, id. ib. 3, 24, 13: angulus iste feret piper et thus, id. Ep. 1, 14, 23: (olea) fructum ramis pluribus feret, Quint. 8, 3, 10.— Absol. : ferundo arbor peribit, Cato R. R. 6, 2.—

4 Of a woman or sheanimal, to bear offspring , be pregnant : ignorans nurum ventrem ferre, Liv. 1, 34, 3; of animals: equa ventrem fert duodecim menses, vacca decem, ovis et capra quinque, sus quatuor, Varr. R. R. 2, 1, 19; cf.: cervi octonis mensibus ferunt partus, Plin. 8, 32, 50, § 112: nec te conceptam saeva leaena tulit, Tib. 3, 4, 90.—Poet.: quem tulerat mater claro Phoenissa Laconi, i. e. had borne , Sil. 7, 666.—

5 To offer as an oblation: liba et Mopsopio dulcia melle feram, Tib. 1, 7, 54; so, liba, id. 1, 10, 23: lancesque et liba Baccho, Verg. G. 2, 394: tura superis, altaribus, Ov. M. 11, 577.—

6 To get , receive , acquire , obtain , as gain, a reward, a possession, etc.: quod posces, feres, Plaut. Merc. 2, 3, 106; cf.: quodvis donum et praemium a me optato; id optatum feres, Ter. Eun. 1057: fructus ex sese (i. e. re publica) magna acerbitate permixtos tulissem, Cic. Planc. 38, 92: partem praedae, id. Rosc. Am. 37, 107: ille crucem pretium sceleris tulit, hic diadema, Juv. 13, 105: coram rege sua de paupertate tacentes Plus poscente ferent, Hor. Ep. 1, 17, 44.

II Trop.

A In gen., to bear , carry , bring : satis haec tellus morbi caelumque mali fert, bears , contains , Lucr. 6, 663; veterrima quaeque, ut ea vina, quae vetustatem ferunt, esse debent suavissima, which carry age , are old , Cic. Lael. 19, 67: scripta vetustatem si modo nostra ferent, will have , will attain to , Ov. Tr. 5, 9, 8: nomen alicujus, to bear , have , Cic. Off. 3, 18, 74; cf.: insani sapiens nomen ferat, aequus iniqui, Hor. Ep. 1, 6, 15: nomen, Suet. Aug. 101; id. Calig. 47: cognomen, id. Aug. 43; id. Galb. 3; cf.: ille finis Appio alienae personae ferendae fuit, of bearing an assumed character , Liv. 3, 36, 1: Archimimus personam ejus ferens, personating , Suet. Vesp. 19; cf. also: (Garyophyllon) fert et in spinis piperis similitudinem, Plin. 12, 7, 15, § 30: fer mi auxilium, bring assistance , aid , help , Enn. ap. Cic. Ac. 2 ( Luc. ), 28, 29 (Trag. v. 50 ed. Vahl.); cf.: alicui opem auxiliumque ferre, Cic. Verr. 2, 2, 3, § 9: auxilium alicui, Plaut. Stich. 2, 2, 5; Ter. And. 142; Cic. Cat. 2, 9, 19; Caes. B. G. 1, 13, 5; 4, 12, 5; Hor. Epod. 1, 21 et saep.: opem, Enn. ap. Cic. Div. 1, 31, 66 (Trag. v. 86 ed. Vahl.): opem alicui, Plaut. Bacch. 4, 3, 23; Ter. And. 473; id. Ad. 487; Cic. Rab. Perd. 1, 3 (with succurrere saluti); id. Fin. 2, 35, 118 (with salutem); id. Fam. 5, 4, 2: subsidium alicui, Caes. B. G. 2, 26, 2: condicionem, to proffer , id. ib. 4, 11, 3; cf. Cic. Rosc. Am. 11, 30: Coriolanus ab sede sua cum ferret matri obviae complexum, offered , Liv. 2, 40, 5: si qua fidem tanto est operi latura vetustas, will bring , procure , Verg. A. 10, 792: ea vox audita laborum Prima tulit finem, id. ib. 7, 118: suspicionem falsam, to entertain suspicion , Enn. ap. Non. 511, 5 (Trag. v. 348 ed. Vahl.).—

B In partic.

1 (Acc. to I. B. 1.) To move , to bring , lead , conduct , drive , raise : quem tulit ad scenam ventoso gloria curru, Hor. Ep. 2, 1, 177; so, animi quaedam ingenita natura ... recta nos ad ea, quae conveniunt causae, ferant, Quint. 5, 10, 123; cf. absol. : nisi illud, quod eo, quo intendas, ferat deducatque, cognoris, Cic. de Or. 1, 30, 135: exstincti ad caelum gloria fertur, Lucr. 6, 8; cf.: laudibus aliquem in caelum ferre, to extol , praise , Cic. Fam. 10, 26, 2; cf. id. Rep. 1, 43; Quint. 10, 1, 99; Suet. Oth. 12; id. Vesp. 6: eam pugnam miris laudibus, Liv. 7, 10, 14; cf.: saepe rem dicendo subiciet oculis: saepe supra feret quam fieri possit, will exalt , magnify , Cic. Or. 40, 139: ferte sermonibus et multiplicate fama bella, Liv. 4, 5, 6: ferre in majus vero incertas res fama solet, id. 21, 32, 7: crudelitate et scelere ferri, to be impelled , carried away , Cic. Clu. 70, 199: praeceps amentia ferebare, id. Verr. 2, 5, 46, § 121; cf.: ferri avaritiā, id. Quint. 11, 38: orator suo jam impetu fertur, Quint. 12 praef. § 3: eloquentia, quae cursu magno sonituque ferretur, Cic. Or. 28, 97; cf.: (eloquentia) feratur non semitis sed campis, Quint. 5, 14, 31: oratio, quae ferri debet ac fluere, id. 9, 4, 112; cf.: quae (historia) currere debet ac ferri, id. 9, 4, 18; so often: animus fert (aliquem aliquo), the mind moves one to any thing : quo cujusque animus fert, eo discedunt, Sall. J. 54, 4; cf.: milites procurrentes consistentesque, quo loco ipsorum tulisset animus, Liv. 25, 21, 5; and: qua quemque animus fert, effugite superbiam regiam, id. 40, 4, 14: si maxime animus ferat, Sall. C. 58, 6; cf. Ov. M. 1, 775.—With an object-clause , the mind moves one to do any thing, Ov. M. 1, 1; Luc. 1, 67; Suet. Oth. 6; cf. also: mens tulit nos ferro exscindere Thebas, Stat. Th. 4, 753.—

2 (Acc. to I. B. 2.) To carry off , take away : omnia fert aetas, animum quoque, Verg. E. 9, 51: postquam te fata tulerunt, id. ib. 5, 34: invida Domitium fata tulere sibi, Anthol. Lat. 4, 123, 8; like efferre, to carry forth to burial , Ov. Tr. 1, 3, 89.—

3 (Acc. to I. B. 3.) To bear , bring forth , produce : haec aetas prima Athenis oratorem prope perfectum tulit, Cic. Brut. 12, 45: aetas parentum, pejor avis, tulit Nos nequiores, Hor. C. 3, 6, 46: Curium tulit et Camillum Saeva paupertas, id. ib. 1, 12, 42.—

4 (Acc. to I. B. 6.) To bear away , to get , obtain , receive : Cotta et Sulpicius omnium judicio facile primas tulerunt, Cic. Brut. 49, 183: palmam, to carry off , win , id. Att. 4, 15, 6: victoriam ex inermi, to gain , Liv. 39, 51, 10; 2, 50, 2; 8, 8, 18: gratiam et gloriam annonae levatae, id. 4, 12, 8: maximam laudem inter suos, Caes. B. G. 6, 21, 4: centuriam, tribus, i. e. to get their votes , Cic. Planc. 20, 49; 22, 53; id. Phil. 2, 2, 4: suffragia, Suet. Caes. 13 (diff. from 8. a.): responsum ab aliquo, to receive , Cic. Cat. 1, 8, 19; Caes. B. G. 6, 4 fin. : repulsam a populo, Cic. Tusc. 5, 19, 54: repulsam, id. de Or. 2, 69 fin. ; id. Phil. 11, 8, 19; id. Att. 5, 19 al.: calumniam, i. e. to be convicted of a false accusation , Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 1: ita ut filius partem dimidiam hereditatis ferat, Gai. Inst. 3, 8: singulas portiones, id. ib. 3, 16; 61.—

5 To bear , support any thing unpleasant; or pregn., to suffer , tolerate , endure.

a To bear in any manner.

α With acc.: servi injurias nimias aegre ferunt, Cato ap. Gell. 10, 3, 17: (onus senectutis) modice ac sapienter sicut omnia ferre, Cic. de Sen. 1, 2: aegre ferre repulsam consulatus, id. Tusc. 4, 17, 40: hoc moderatiore animo ferre, id. Fam. 6, 1, 6: aliquid toleranter, id. ib. 4, 6, 2: clementer, id. Att. 6, 1, 3: quod eo magis ferre animo aequo videmur, quia, etc., id. Verr. 2, 5, 48, § 126: ut tu fortunam, sic nos te, Celse, feremus, Hor. Ep. 1, 8, 17.—

β With an object-clause : ut si quis aegre ferat, se pauperem esse, take it ill , Cic. Tusc. 4, 27, 59: hoc ereptum esse, graviter et acerbe ferre, id. Verr. 2, 1, 58, § 152: quomodo ferant veterani, exercitum Brutum habere, id. Phil. 10, 7, 15.—

γ With de : de Lentulo scilicet sic fero, ut debeo, Cic. Att. 4, 6, 1: quomodo Caesar ferret de auctoritate perscripta, id. ib. 5, 2, 3: numquid moleste fers de illo, qui? etc., id. ib. 6, 8, 3.—

δ Absol. : sin aliter acciderit, humaniter feremus, Cic. Att. 1, 2, 1: si mihi imposuisset aliquid, animo iniquo tulissem, id. ib. 15, 26, 4.—

b Pregn., to bear or put up with , to suffer , tolerate , endure , sustain , resist.

α With acc.: quis hanc contumeliam, quis hoc imperium, quis hanc servitutem ferre potest? Cato ap. Gell. 10, 3, 17: qui potentissimorum hominum contumaciam numquam tulerim, ferrem hujus asseclae? Cic. Att. 6, 3, 6: cujus desiderium civitas ferre diutius non potest, id. Phil. 10, 10, 21: cogitandi non ferebat laborem, id. Brut. 77, 268: unum impetum nostrorum, Caes. B. G. 3, 19, 3: vultum atque aciem oculorum, id. ib. 1, 39, 1: cohortatio gravior quam aures Sulpicii ferre didicissent, to hear unmoved , Cic. Phil. 9, 4, 9: vultum, Hor. S. 1, 6, 121: multa tulit fecitque puer, sudavit et alsit, id. A. P. 413: spectatoris fastidia, id. Ep. 2, 1, 215: fuisse (Epaminondam) patientem suorumque injurias ferentem civium, Nep. Epam. 7.—Of personal objects: quem ferret, si parentem non ferret suum? brook , Ter. Heaut. 202: optimates quis ferat, qui, etc., Cic. Rep. 1, 33: vereor, ut jam nos ferat quisquam, Quint. 8, 3, 25: an laturi sint Romani talem regem, id. 7, 1, 24: quis enim ferat puerum aut adolescentulum, si, etc., id. 8, 5, 8.—

β With an object-clause : ferunt aures hominum, illa ... laudari, Cic. de Or. 2, 84, 344: non feret assiduas potiori te dare noctes, Hor. Epod. 15, 13; Ov. M. 2, 628: illa quidem in hoc opere praecipi quis ferat? Quint. 11, 3, 27; 11, 1, 69: servo nubere nympha tuli, Ov. H. 5, 12; cf.: alios vinci potuisse ferendum est, id. M. 12, 555. —

γ With quod : quod rapta, feremus, dummodo reddat eam, Ov. M. 5, 520: illud non ferendum, quod, etc., Quint. 11, 3, 131. —

6 With the access, notion of publicity, to make public , to disclose , show , exhibit : eum ipsum dolorem hic tulit paulo apertius, Cic. Planc. 14, 34; cf.: laetitiam apertissime tulimus omnes, id. Att. 14, 13, 2: neque id obscure ferebat nec dissimulare ullo modo poterat, id. Clu. 19, 54: haud clam tulit iram adversus praetorem, Liv. 31, 47, 4; cf.: tacite ejus verecundiam non tulit senatus, quin, etc., id. 5, 28, 1.—

b Prae se ferre, to show , manifest , to let be seen , to declare : cujus rei tantae facultatem consecutum esse me, non profiteor: secutum me esse, prae me fero, Cic. N. D. 1, 5, 12: noli, quaeso, prae te ferre, vos plane expertes esse doctrinae, id. ib. 2, 18, 47: non mediocres terrores ... prae se fert et ostentat, id. Att. 2, 23, 3: hanc virtutem prae se ferunt, Quint. 2, 13, 11: liberalium disciplinarum prae se scientiam tulit, id. 12, 11, 21: magnum animum (verba), id. 11, 1, 37.—Of inanim. and abstr. subjects: (comae) turbatae prae se ferre aliquid affectus videntur, Quint. 11, 3, 148: oratio prae se fert felicissimam facilitatem, id. 10, 1, 11.—

7 Of speech, to report , relate , make known , assert , celebrate : haec omnibus ferebat sermonibus, Caes. B. C. 2, 17, 2: alii alia sermonibus ferebant Romanos facturos, Liv. 33, 32, 3: ferte sermonibus et multiplicate fama bella, id. 4, 5, 6: patres ita fama ferebant, quod, etc., id. 23, 31, 13; cf. with acc.: hascine propter res maledicas famas ferunt, Plaut. Trin. 1, 2, 149: famam, id. Pers. 3, 1, 23: fama eadem tulit, Tac. A. 1, 5; cf. id. ib. 15, 60: nec aliud per illos dies populus credulitate, prudentes diversa fama, tulere, talk about , id. ib. 16, 2: inimici famam non ita, ut nata est, ferunt, Plaut. Pers. 3, 1, 23: quod fers, cedo, tell , say , Ter. Phorm. 857: nostra (laus) semper feretur et praedicabitur, etc., Cic. Arch. 9, 21.—With an object-clause : cum ipse ... acturum se id per populum aperte ferret, Liv. 28, 40, 2; id. ib. § 1: saepe homines morbos magis esse timendos ferunt quam Tartara leti, Lucr. 3, 42: Prognen ita velle ferebat, Ov. M. 6, 470; 14, 527: ipsi territos se ferebant, Tac. H. 4, 78; id. A. 4, 58; 6, 26 (32); cf.: mihi fama tulit fessum te caede procubuisse, etc., Verg. A. 6, 503: commentarii ad senatum missi ferebant, Macronem praesedisse, etc., Tac. A. 6, 47 (53).—

b Ferunt, fertur, feruntur, etc., they relate , tell , say; it is said , it appears , etc.—With inf.: quin etiam Xenocratem ferunt, cum quaereretur ex eo, etc... respondisse, etc., Cic. Rep. 1, 2: fuisse quendam ferunt Demaratum, etc., id. ib. 2, 19: quem ex Hyperboreis Delphos ferunt advenisse, id. N. D. 3, 23, 57; Hor. C. 3, 17, 2: homo omnium in dicendo, ut ferebant, accrrimus et copiosissimus, Cic. de Or. 1, 11, 45: Ceres fertur fruges ... mortalibus instituisse, Lucr. 5, 14: in Syria quoque fertur item locus esse, etc., id. 6, 755: is Amulium regem interemisse fertur, Cic. Rep. 2, 3: qui in contione dixisse fertur, id. ib. 2, 10 fin. : quam (urbem) Juno fertur terris omnibus unam coluisse, Verg. A. 1, 15: non sat idoneus Pugnae ferebaris, you were accounted , held , Hor. C. 2, 19, 27: si ornate locutus est, sicut fertur et mihi videtur, Cic. de Or. 1, 11, 49; cf.: cum quaestor ex Macedonia venissem Athenas florente Academia, ut temporibus illis ferebatur, id. ib. § 45.—

c To give out , to pass off a person or thing by any name or for any thing; and, in the pass. , to pass for any thing, to pass current : hunc (Mercurium) omnium inventorem artium ferunt, Caes. B. G. 6, 17, 1: ut Servium conditorem posteri famā ferrent, Liv. 1, 42, 4: qui se Philippum regiaeque stirpis ferebat, cum esset ultimae, set himself up for , boast , Vell. 1, 11, 1: avum M. Antonium, avunculum Augustum ferens, boasting of , Tac. A. 2, 43; cf.: qui ingenuum se et Lachetem mutato nomine coeperat ferre, Suet. Vesp. 23: ante Periclem, cujus scripta quaedam feruntur, Cic. Brut. 7, 27 (quoted paraphrastically, Quint. 3, 1, 12): sub nomine meo libri ferebantur artis rhetoricae, Quint. prooem. 7; cf.: cetera, quae sub nomine meo feruntur, id. 7, 2, 24; Suet. Caes. 55; id. Aug. 31; id. Caes. 20: multa ejus (Catonis) vel provisa prudenter vel acta constanter vel responsa acute ferebantur, Cic. Lael. 2, 6: qua ex re in pueritia nobilis inter aequales ferebatur, Nep. Att. 1, 3.—

8 Polit. and jurid. t. t.

a Suffragium or sententiam, to give in one's vote , to vote , Varr. R. R. 3, 2, 1; cf.: ferunt suffragia, Cic. Rep. 1, 31; id. Fam. 11, 27, 7: de quo foedere populus Romanus sententiam non tulit, id. Balb. 15, 34; cf.: de quo vos (judices) sententiam per tabellam feretis, id. Verr. 2, 4, 47, § 104; so of the voting of judges, id. Clu. 26, 72; of senators: parcite, ut sit qui in senatu de bello et pace sententiam ferat, id. Verr. 2, 2, 31, § 76; cf. id. Fam. 11, 21, 2.—

b Legem (privilegium, rogationem) ad populum, or absol. , to bring forward or move a proposition , to propose a law , etc.: perniciose Philippus in tribunatu, cum legem agrariam ferret, etc., Cic. Off. 2, 21, 73; cf. id. Sull. 23, 65: quae lex paucis his annis lata esset, id. Corn. 1, 3 (vol. xi. p. 10 B. and K.): familiarissimus tuus de te privilegium tulit, ut, etc., id. Par. 4, 32: Sullam illam rogationem de se nolle ferri (shortly before: Lex ferri coepta), id. Sull. 23, 65: rogationem de aliquo, contra or in aliquem, ad populum, ad plebem, id. Balb. 14, 33; id. Clu. 51, 140; id. Brut. 23, 89; Caes. B. C. 3, 1, 4; Liv. 33, 25, 7: nescis, te ipsum ad populum tulisse, ut, etc., proposed a bill , Cic. Phil. 2, 43, 100: ut P. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem, vellentne, etc., id. Fin. 2, 16, 54; cf. Liv. 33, 25, 6: quod Sulla ipse ita tulit de civitate, ut, etc., Cic. Caecin. 35, 102: nihil de judicio ferebat, id. Sull. 22, 63: cum, ut absentis ratio haberetur, ferebamus, id. Att. 7, 6, 2.— Impers. : lato ut solet ad populum, ut equum escendere liceret, Liv. 23, 14, 2. —

c Judicem, said of the plaintiff, to offer or propose to the defendant as judge : quem ego si ferrem judicem, refugere non deberet, Cic. Rosc. Com. 15, 45; id. de Or. 2, 70, 285.—Hence, judicem alicui, in gen., to propose a judge to , i. e. to bring a suit against , to sue a person: se iterum ac saepius judicem illi ferre, Liv. 3, 57, 5; 3, 24, 5; 8, 33, 8.—

9 Mercant. t. t., to enter , to set or note down a sum in a book: quod minus Dolabella Verri acceptum rettulit, quam Verres illi expensum tulerit, etc., i. e. has set down as paid , has paid , Cic. Verr. 2, 1, 39, § 100 sq., v. expendo.—

10 Absol. , of abstr. subjects, to require , demand , render necessary; to allow , permit , suffer : ita sui periculi rationes ferre ac postulare, Cic. Verr. 2, 5, 40, § 105; cf.: gravioribus verbis uti, quam natura fert, id. Quint. 18, 57: quid ferat Fors, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. 203 ed. Vahl.): quamdiu voluntas Apronii tulit, Cic. Verr. 2, 3, 23, § 57: ut aetas illa fert, as is usual at that time of life , id. Clu. 60, 168: ad me, ut tempora nostra, non ut amor tuus fert, vere perscribe, id. Q. Fr. 1, 4, 5: quod ita existimabam tempora rei publicae ferre, id. Pis. 2, 5: si ita commodum vestrum fert, id. Agr. 2, 28, 77: proüt Thermitani hominis facultates ferebant, id. Verr. 2, 2, 34, § 83: si vestra voluntas feret, if such be your pleasure , id. de Imp. Pomp. 24, 70: ut opinio et spes et conjectura nostra fert, according to our opinion , hope , and belief , id. Att. 2, 25, 2: ut mea fert opinio, according to my opinion , id. Clu. 16, 46: si occasio tulerit, if occasion require , Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6: dum tempus ad eam rem tulit, sivi, animum ut expleret suum, Ter. And. 188: in hac ratione quid res, quid causa, quid tempus ferat, tu perspicies, Cic. Fam. 1, 7, 6: natura fert, ut extrema ex altera parte graviter, ex altera autem acute sonent, id. Rep. 6, 18.— Impers. : sociam se cujuscumque fortunae, et, si ita ferret, comitem exitii promittebat (sc. res or fortuna), Tac. A. 3, 15; so, si ita ferret, id. H. 2, 44.

Related Words