fŭrĭōsus, a, um, adj. [furiae],
full of madness or rage , mad , raging , furious (freq. and class.; syn. v. furialis): lex XII. Tabularum) est: SI FVRIOSVS EST, AGNATORVM GENTILIVMQVE IN EO PECVNIAQVE EIVS POTESTAS ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Inv. 2, 50, 148; cf.: itaque non est scriptum: SI INSANVS, sed: SI FVRIOSVS ESCIT, etc., Cic. Tusc. 3, 5, 11; id. Rep. 3, 33: ego te non vecordem, non furiosum, non mente captum putem? id. Pis. 20, 47: aiunt hominem, ut erat furiosus, respondisse, etc. (shortly before: hominem longe audacissimum et insanissimum), id. Rosc. Am. 12, 33; cf. Hor. S. 2, 3, 222; 207; 303: dormientium et vinolentorum et furiosorum visa imbecilliora esse quam vigilantium, siccorum, sanorum, Cic. Ac. 2 ( Luc. ), 27, 88: mulier jam non morbo sed scelere furiosa, id. Clu. 65, 182: furiosus vultus et acer, Lucr. 6, 1184: quod si delira haec furiosaque cernimus esse, id. 2, 985; Asin. ap. Quint. 9, 2, 9: exululant comites, furiosaque tibia flatur, i. e. inciting to frenzy , maddening , Ov. F. 4, 341: laevam involvere togā, etc. ... paene furiosum est, Quint. 11, 3, 146: quaedam pars exercitus non minus furiosa est, quam qui cum Antonio fuerunt, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2: bello furiosa Thrace, Hor. C. 2, 16, 5: cupiditas effrenata ac furiosa, Cic. Cat. 1, 10, 25: fervido quodam et petulanti et furioso genere dicendi, id. Brut. 68, 241: dictum, Quint. 11, 1, 37: vociferatio, id. 2, 18, 8: initium, id. 3, 8, 59: inceptum, Liv. 36, 34, 3: vota, Ov. M. 10, 370.—Esp., in law, insane , =non compos mentis: furiosus mutusve morbosi sunt, Gell. 4, 2, 15: furiosus nullum negotium gerere potest, quia non intelligit quid agat, Gai. Inst. 3, 106: infans non multum a furioso differt, id. ib. 3, 109; Paul. Sent. 2, 17, 10 et saep.— Comp. : furiosior amor, Ov. M. 9, 737: quanto hoc furiosius atque Majus peccatum est, Hor. S. 1, 3, 83.— Sup. : nisi eum furiosissimum judicas, Cic. Deiot. 5, 15: contiones furiosissimae Publii, id. Att. 4, 3, 4.—Hence, adv.: fŭrĭōse , furiously , madly : etsi solet eum, cum aliquid furiose fecit, paenitere, Cic. Att. 8, 5, 1.— Comp. : servo in se cum gladio furiosius irruente, Spart. Hadr. 12, 5.