ĭdĕo, adv. [id-eo, i. e. this for this], for that reason, on that account, therefore (class.; esp. freq. in Quint.; cf.: eo, idcirco; ergo, igitur, itaque).
I Relatively.
A With causal particles, quod , quia , quoniam.
α With quod : ideo quod plerique deducuntur ad molas, Varr. R. R. 2, 6, 5: re quidem ipsa ideo mihi non satis facio, quod nullam partem tuorum meritorum consequi possum, Cic. Tusc. 1, 8, 6; so, ideo quod, id. Rosc. Am. 30, 85; id. Att. 3, 14, 2; cf. id. Q. Fr. 3, 1, 7, § 23: ne me foliis ideo brevioribus ornes, Quod timui, etc., Hor. Ep. 1, 19, 26: vel ideo, quod exercere potest utrimque judicium, Quint. 10, 1, 131; 10, 5, 16.—
β With quia : ideo quia uxor ruri est, Plaut. Merc. 3, 1, 46; id. Men. 1, 1, 2; so, ideo quia, introducing a reason, Cic. de Off. 1, 30, 110: ut mulieres ideo bene olere quia nihil olebant, videbantur, Cic. Att. 2, 1, 1: qui ideo felicia bella vestra esse, quia justa sint, prae vobis fertis, Liv. 45, 22, 5; Cic. Fam. 13, 7, 3: nec medicina ideo non erit ars, quia unctio ... cum coquorum ei sit arte communis, Quint. 2, 21, 11: atque ideo nondum est perfectus orator, non solum quia aliud in alio magis eminet, sed quod non una omnibus forma placuit, id. 12, 10, 2; id. 9, 2, 69: competit enim actio, non ideo, quia nunc abest, sed quia umquam beneficio furis abfuit, Dig. 47, 2, 47.—
γ With quoniam : ideo supervacaneum esse contendunt, quoniam comprehensibilis natura est, Cels. praef. med. : quae omnia ideo noscenda sunt, quoniam, etc., id. 2, 19: immo ideo magis propera, quoniam id nunc aggressus est, Sen. Ep. 76; Plin. 20, 18, 76, § 200: hoc ideo adjectum est, quoniam multa genera sunt missionum, Dig. 3, 2, 2.—
B With intentional particles, ut , ne , quo , quin.
α With ut : quas (alvos) ideo videntur medias facere angustissimas, ut figuram imitentur earum, Varr. R. R. 3, 16, 15: ideo C. Claudius Pulcher retulit, ut C. Verres posset auferre? Cic. Verr. 2, 4, 4, § 7: hanc ideo rationem subjecimus, ut, etc., id. Inv. 2, 23, 70: neque vero nunc ideo disputabo, quod hunc statum rei publicae non magnopere defendendum putem ... sed, ut doceam Rullum, etc., id. Agr. 3, 2, 4: quos non ideo excuso, quia non probem, sed ut sint magis admirabiles, Quint. 10, 7, 31.—
β With ne : an ideo aliquid contra mulieres scripsit, ne, etc., Cic. Verr. 2, 1, 41, § 106: ideoque decemviros conubium diremisse, ne, etc., Liv. 4, 6, 2: non tamen omittenda, vel ideo, ne occupentur, Quint. 4, 1, 33: nec ideo Rhenum insedimus, ut Italiam tueremur, sed ne quis alius Ariovistus regno Galliarum potiretur, Tac. H. 4, 73.—*
γ With quo : quod id ideo facerent, quo facilius deminuerent hostes, Varr. L. L. 5, § 90 Müll. —*
δ With quin : non, quin breviter reddi responsum potuerit, non recipi reges, ideo potius delectos patrum ad eum missos, quam, etc., sed ut, etc., Liv. 2, 15, 2.—
C Non ( nec ) ideo , with conditional particle si , or referring to an abl. absol. : non, si non potuero indagare, eo ero tardior; sed velocior ideo si quivero, Varr. L. L. 5, § 5 Müll.; id. R. R. 1, 18, 3: vestrae sapientiae est, judices, non, si causa justa est viris fortibus oppugnandi M. Caelium, ideo vobis quoque vos causam putare esse justam, etc., Cic. Cael. 9, 21; his et talibus recitatis,... non ideo Thrasea decessit sententia, Tac. A. 14, 49: si tamen tempestate fuerit abreptus, non ideo minus erit gubernator, Quint. 2, 17, 24; 5, 11, 34.—
II Absol. (rare): te velle uxorem aiebat tuo nato dare, Ideo aedificare hoc velle aiebat in tuis, Plaut. Most. 4, 3, 34: ex illa investigatione naturae consequi volebat, bono ut esset animo. Ideo enim ille summum bonum εὐθυμίαν appellat, etc., it was for this reason that , etc., Cic. Fin. 5, 29, 87: ideo conducta Paulus agebat sardonyche, Juv. 7, 143: nam ideo dictus εἴρων, agens imperitum, Quint. 9, 2, 46: nihil laboras: ideo, cum opus est, nihil habes, Phaedr. 4, 23, 16; Quint. 5, 10, 2: atque ideo ad Pompeium contendit, Caes. B. C. 3, 11, 1: me nemo ministro fur erit, atque ideo nulli comes exeo, Juv. 3, 47; 7, 23; 8, 251 al.; so, ideoque, Quint. prooem. § 9; 25; 1, 4, 19; Quint. 1, 5, 42; Quint. 1, 6, 22 et saep.; cf.: ideoque et medius ille orationis modus maxime convenit, id. 6, 2, 19; 7, 4, 13: videbat id sine rege Persarum non posse fieri, ideoque eum amicum sibi cupiebat adjungi, Nep. Alc. 9, 5: ideoque necesse est, etc., Lucr. 4, 490; 495; 678 al.; Suet. Caes. 45; 86 al.: considerandum est, num cui saepius horum aliquid eveniat, neque ideo corporis ulla difficultas subsequatur, Cels. 2, 2: nec ideo iram ejus lenient = nec tamen ideo, Tac. A. 1, 12; Verg. G. 2, 96; Suet. Aug. 45: non tamen his ulla umquam opsonia fiunt rancidula, aut ideo pejor gallina secatur, Juv. 11, 135.