incŏlŭmĭtas, ātis, f. [incolumis],
good condition , soundness , safety (class.): incolumitas est salutis tuta atque integra conservatio, Cic. Inv. 2, 56, 169: in incolumitate, id. Post Red. ad Quir. 1, 3: concordi populo et omnia referenti ad incolumitatem et ad libertatem suam, id. Rep. 1, 32; cf.: incolumitatem ac libertatem retinere, id. Inv. 2, 56, 168: deditis pollicebatur, Caes. B. C. 3, 28, 2: mundi, Cic. N. D. 2, 46 fin. — In plur., Cic. Deiot. 14, 40; Arn. 2, 52.