ingero

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

in-gĕro, gessi, gestum, 3, v. a. (imper. inger for ingere, Cat. 27, 2), to carry, pour, throw, or put into, in, or upon a place.

I Lit.

A In gen.: aquam ingere, Plaut. Ps. 1, 2, 24: ligna foco, Tib. 2, 1, 22: quicquid vini oleique erat, oribus ingerebatur, Curt. 7, 5, 7: e puteis aquam in salinas, Plin. 31, 7, 39, § 81.—

B Esp.

1 Ingerere se, to betake one’s self or rush to any place: ubi confertissimos hostes pugnare conspexisset, eo se semper ingerebat, Just. 11, 14, 5: se morti obviam, Sen. Herc. Fur. 1032; cf.: se oculis, to offer one’s self to , Just. 18, 7, 9: sese periclis, Sil. 10, 5.—

2 To inflict upon , execute , apply : supplicia, Sen. Med. 461: pugnos alicui in ventrem, to deal blows , Ter. Phorm. 988: verbera, Curt. 6, 11, 8: manus capiti, Sen. Ep. 99 med.

3 Of weapons, to press upon , thrust into : ensem viris, Val. Fl. 6, 230: hastas in tergum fugientibus, Verg. A. 9, 763: saxa in subeuntes, Liv. 2, 65, 4: sagittas et jacula, id. 36, 18, 5: missilia in propugnantes, Curt. 4, 3, 15; 4, 4, 13.—

4 To bring , give , or present to one: saginandis anseribus polentae duas partes, et furfuris quatuor ingerunt, Pall. 1, 30: mihi nova pocula, Nemes. Cyneg. 5.— Absol. : aqua frigida ingesta sistitur sanguis, administered internally , Plin. 31, 3, 23, § 40.—

5 To bring , throw , heap , or put upon a person or thing: ut Cassandreus, saucius ingestā contumuleris humo, Ov. Ib. 460: vasta giganteis ingesta est insula membris, id. M. 5, 346: adeps pastillis ingestus, Plin. 30, 13, 38, § 112: stercus vitibus, Col. 2, 16, 8: summis ingestum montibus Aepy, Stat. Th. 4, 180: facies ingesta sopori, Claud. Rapt. Pros. 3, 81: ingesta vincula unguibus, id. B. Gild. 365: supplicia, Sen. Med. 461. —

II Trop.

A In gen., of language.

1 To pour forth , to pour out against : convicia alicui, Hor. S. 1, 5, 12: contumelias, Tac. A. 1, 39: vocis verborumque quantum voletis, Liv. 3, 68, 4. —

2 To mention , repeat , keep saying : auctorem suum ingerit et inculcat, Sen. Ben. 1, 12: ingerebat lentissima voce, Carpe, Carpe, Petr. 36; Sen. Ben. 7, 22, 2: omnia mala ingerebat, Plaut. Men. 5, 1, 17: voces quae plerumque verae et graves coram ingerebantur, Tac. A. 4, 42: a tribunis eadem ingerebantur, id. H. 4, 78.—

B In partic.

1 To obtrude , press , or force upon one: ne recusanti quidem amicitiam suam ingerere destitit, Suet. Vit. Hor. p. 297 Roth: nomina liberis, Tac. Or. 7; cf. id. A. 1, 72: filium filiamque orbis senibus, Petr. 140: omnia imperia recusanti, Just. 6, 8: ingerebat iste Artemidorum, Cic. Verr. 2, 3, 28, § 69: his se ingerit (Fortuna), presses her favors , Juv. 6, 609: veritatis tanta vis est ut nemo ... qui non videat ingerentem se oculis divinam claritatem, Lact. 1, 5, 2: nomen patris patriae a populo saepius ingestum repudiavit, pressed upon him , Tac. A. 1, 72.—

2 To heap up : scelus sceleri, Sen. Thyest. 731.

Related Words