insānĭa, ae, f. [insanus],
I unsoundness of mind.
A As a disease, madness , insanity , Cels. 3, 18, 2 sqq.—
B As a personal quality, madness , frenzy , folly , senselessness : nomen insaniae significat mentis aegrotationem et morbum, Cic. Tusc. 3, 4, 8: sanitatem animorum positam in tranquillitate quadam constantiaque censebant: his rebus mentem vacuam appellarunt insaniam, id. ib. 3, 4, 9: furorem esse rati sunt, mentis ad omnia caecitatem: quod cum majus esse videatur, quam insania, tamen ejusmodi est, ut furor in sapientem cadere possit, non possit insania, id. ib. 3, 4, 11: concupiscere aliquid ad insaniam, to madness , id. Verr. 2, 2, 35, § 87: favere alicui ad insaniam, Suet. Cal. 55: adigere ad insaniam, Ter. Ad. 111: scelerata belli, Verg. A. 7, 461: quae tanta insania, cives? id. ib. 2, 42: nudus agas, minus est insania turpis, Juv. 2, 71 al.—
β Plur. : hunc intem periae insaniaeque agitant senem, Plaut. Aul. 4, 4, 15: incideram in hominum pugnandi cupidorum insanias, Cic. Fam. 4, 1, 1. —
II Trop.
A Madness , i. e. excess , extravagance in any thing: villarum, Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, § 5: libidinum, id. Sull. 25, 70: ut appareret, quam ab sano initio res in hanc insaniam venerit, Liv. 7, 2, 13: mensarum, Plin. 13, 15, 29, § 91.—
B Of speech: orationis, Cic. Brut. 82, 284.—
C Poetic enthusiasm , rapture , inspiration : auditis? an me ludit amabilis Insania? Hor. C. 3, 4, 6.