nutrico

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

nūtrīco, āre, and nūtrīcor, ātus, 1, v. dep. [nutrix], to suckle, nourish, bring up, rear.

I Lit.: pueros nutricare, Plaut. Merc. 3, 1, 11: scrofae nutricare octonos porcos parvulos primo possunt, Varr. R. R. 2, 4, 13; 2, 2, 8: nutricatur oliva, Afran. ap. Non. 478, 26: viperam sub alā, Petr. 50.—

II Trop., to nourish, support, sustain : bona mea inhiant; at certatim nutricant et munerant, Plaut. Mil. 3, 1, 120: mundus omnia, sicut membra et partes suas, nutricatur et continet, Cic. N. D. 2, 34, 86 Orell. N. cr.; cf. Non. 478, 21: eum paupertas nutricata est, Ap. Mag. p. 285, 33.