opportunitas

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

opportūnĭtas (obp-), ātis, f. [opportunus].

I In gen., fitness , convenience , suitableness (class.; syn. occasio; cf.: copia, facultas): loci, local advantages , Caes. B. G. 3, 14: corporis, Cic. Leg. 1, 9, 27: anuli, id. Off. 3, 9, 38: membrorum, id. N. D. 1, 33, 92: aetatis, Sall. J. 6, 3.—

II In partic.

A A fit , opportune , or favorable time , a favorable opportunity : optimā opportunitate ambo autem venistis, Plaut. Merc. 5, 4, 3; so id. Ep. 2, 2, 19: scientia opportunitatis idoneorum ad agendum temporum, Cic. Off. 1, 40, 142: omni negotio est, Vulg. Eccl. 8, 6.—Personified as a goddess , Opportunity , Plaut. Ps. 2, 3, 3.—

B An advantage : tales igitur inter viros amicitia tantas opportunitates habet, Cic. Lael. 6, 22. opportunitate aliquā datā, if some advantage offered itself , Caes. B. G. 3, 17.

Related Words

  • opportunitas

    opportūnitās ātis, f opportunus, fitness, convenience, suitableness : se opportunitatibus loci def...

    An Elementary Latin Dictionary