prae-cognosco, no perf., gnĭtum, 3, v. a.,
to foreknow , foresee (very rare): praecognito nostro adventu, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 15, 4: mors praecognita est, Suet. Aug. 97: Christus praecognitus ante mundi constitutionem, Vulg. 1 Pet. 1, 20: haec enim praecognita, Boëth. Consol. Phil. 5, 4.