praedictio

praedictĭo, ōnis, f. [2. praedico].

I A premising , in rhet., Quint. 9, 2, 17.—

II A foretelling , prediction. —In sing.: praedictio mali, Cic. Div. 2, 25, 54; 2, 42, 87 sq. —In plur.: vatum, Cic. Div. 1, 2, 4; id. N. D. 2, 3, 7; Suet. Tib. 14.