quondam (CONDAM, Inscr. Rein. p. 543), adv. [quom = cum, with the demonstr. part. dam].
I At a certain time , at one time , once , heretofore , formerly : verum tempestas, memini, quondam fuit, cum, etc., Plaut. Truc. 2, 4, 29: olim, olim isti fuit generi quondam quaestus, Ter. Eun. 246: cujus illa quondam socrus, paulo ante uxor fuisset, Cic. Clu. 66, 188: omnia quae sunt conclusa nunc artibus, dissipata quondam fuerunt, id. de Or. 1, 42, 187: populus Romanus, qui quondam in hostes lenissimus existimabatur, hoc tempore, etc., id. Rosc. Am. 53, 154: ut quondam Marsaeus, Hor. S. 1, 2, 55; 2, 5, 21, Curt. 3, 1, 12; 3, 4, 3; Ov. F. 2, 547.— Of those deceased, the late , former , deceased (post-class.): OPTIMAE MEMORIAE VIRO QVOND. FILIO AELII, etc., Inscr. Grut. 389, 8: Valeriani quondam centurionis testamentum, Cod. Just. 6, 21, 3: matris tuae quondam mancipia, id. 7, 33, 8; 8, 57, 2; cf.: Cyro quondam rege, Curt. 10, 1, 23.—
II Transf.
A At certain times , at times , sometimes : quid, cum saepe lapidum, sanguinis nonnumquam, terrae interdum, quondam etiam lactis imber effluxit? Cic. Div. 1, 43, 98: stomachum, cujus tu similem quondam habebas, id. Fam. 2, 16, 2: quondam cithara tacentem Suscitat Musam, Hor. C. 2, 10, 18: quondam etiam victis redit in praecordia virtus, Verg. A. 2, 367; Ov. M. 9, 170; Lucr. 6, 109: senatus quondam legatos decreverit, Suet. Caes. 24; id. Dom. 7.—
B Of the future, one day , some day , ever (poet.), Hor. S. 2, 2, 82: nec Romula quondam Ullo se tantum tellus jactabit alumno, Verg. A. 6, 877: haec tibi vir quondam, nunc frater, mittit, Tib. 3, 1, 23.