quŏn-ĭam, adv. [quom = cum, and iam], since now, since then, since, seeing that, because, whereas (quoniam gives a ground or reason, quod and quia give the determining cause or reason).
I With indic., stating a fact: quoniam significat non solum id quod quia, sed etiam id quod postquam, hac scilicet de causā, quod Graeci ἐπεί, utriusque significationem obtinet, Fest. p. 261 Müll.: quoniam ambo nos delusistis, Plaut. As. 3, 3, 121; id. Aul. prol. 9: quoniam quidem circumventus inimicis praeceps agor, Sall. C. 31, 9; id. J. 85, 44; 31, 21: quoniam ad hunc locum perventum est, Caes. B. G. 6, 11; 7, 50: quam me stultitiam (quoniam non est genus unum) Insanire putas? Hor. S. 2, 3, 301: quoniam ita tu vis, Cic. Planc. 33, 82: quapropter, quoniam res in id discrimen adducta est, id. Phil. 3, 11, 29; Verg. E. 2, 55.—
II With subj. (introducing a reason conceived by the mind, or given by another person): quoniam civitati consulere non possent, Caes. B. G. 5, 3; 1, 35; 6, 1: quoniam magna sequatur ubertas, Plin. 11, 14, 14, § 34; so Nep. Milt. 7, 5; id. Eum. 9, 6: quoniam tam propinqua sint castra, id. ib. 6, 40; 7, 72; Caes. B. C. 1, 72.—
III Introducing an obj.-clause (post-class.), that : videtis quoniam et vos hoc facere videtis, Cypr. Ep. 8, 3; Tert. Idol. 22: non advertit, quoniam, etc., Cael. Aur. Tard. 3, 8, 100; 2, 8, 53: negat quoniam Jesus non est Christus, Vulg. 1 Joan. 2, 22; cf. v. 19; id. 1 Cor. 6, 15.