rĕ-fĕrĭo, īre,
v. a , to strike back or in return (rare): patitor tu item, quom ego te referiam, Plaut. As. 2, 2, 108: qui referire non audebam, Ter. Ad. 567: percussit te? recede. Referiendo enim et occasionem saepius feriendi dabis et excusationem, Sen. Ira, 2, 34 fin. — Absol. , Ambros. Abrah. 1, 5, 39; id. in Psa. 36, 56.— Poet.: speculi referitur imagine Phoebus, is reflected , Ov. M. 4, 349; 2, 110; cf.: referitur vocibus Echo, Aus. Ep. 10, 23.