rēfert (or separately rē fert), tŭlit, ferre, v. n. and impers. (plur. rarely personal; v. II. infra) [res - fero; the ancients regarded rē in this word as derived from res; cf. Fest. s. v. refert, p. 282 Müll.]; prop., it follows from or in view of a thing, i. q. ex re est; hence, it is for one’s interest or advantage, it profits; or, in gen., it befits, matters, imports, concerns, it is of importance or consequence (syn.: juvat, conducit, attinet; freq. and class.); constr.,
I In all periods and in all kinds of composition, refert hoc ( id , illud , etc., a subj.-clause ) meā ( tuā , etc., qs. fert re meā, tuā, etc.; cf. Prisc. p. 1077 P.) magni ( pluris , quanti , etc., nihil , quid? ), or absol.
α Hoc meā refert , etc. (in Cic. very rare; whereas interest meā occurs very freq.): tua istuc refert maxime, Plaut. Trin. 2, 2, 38: tua istuc refert, si curaveris, id. Am. 2, 2, 109: id mea minime refert, Ter. Ad. 881: quod refert tua, Plaut. Pers. 4, 3, 50: nihilo pol pluris tua hoc, quam quanti illud refert meā, id. Rud. 4, 3, 27: meā quidem istuc nihil refert, id. Pers. 4, 3, 68: id tuā refert nihil, utrum illae fecerint, Ter. Hec. 618: tuā quod nihil refert, ne Cures, Plaut. Stich. 2, 1, 48: tuā quod nihil refert, percontari desinas, Ter. Hec. 810: non ascripsi id, quod tuā nihil referebat, Cic. Fam. 5, 20, 5: quid id meā refert? Plaut. Curc. 3, 25; 4, 2, 44; id. Merc. 2, 3, 117: quid id refert tuā? id. Curc. 3, 88; id. Rud. 1, 2, 88; Ter. Phorm. 723.—With subj.-clause : quid meā refert, hae Athenis natae an Thebis sient? Plaut. Rud. 3, 4, 41.—
β Hoc refert , etc.: quomodo habeas, illud refert, jurene an injuriā, Plaut. Rud. 4, 4, 25: ne illud quidem refert, consul an dictator an praetor spoponderit, Liv. 9, 9: illud permagni referre arbitror, Ut ne scientem sentiat te id sibi dare, Ter. Heaut. 467: primum illud parvi refert, nos publicanis amissis vectigalia postea victoria reciperare, Cic. Imp. Pomp. 7, 18: magni quod refert, Lucr. 2, 760: at quibus servis? refert enim magno opere id ipsum, Cic. Cael. 23, 57: quanti id refert? Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9, 1. — With subject-clause : parvi retulit Non suscepisse, Ter. Phorm. 646; cf.: parvi refert abs te ipso jus dici aequabiliter, nisi, etc., Cic. Q. Fr. 1, 1, 7: quanti refert, te nec recte dicere, qui nihili faciat? Plaut. Ps. 4, 6, 23: meminero, sed quid meminisse id refert? id. Mil. 3, 1, 214: quid mihi refert Chrysalo esse nomen, nisi, etc., id. Bacch. 4, 4, 53: quid te igitur rettulit Beneficum esse oratione, si, etc., id. Ep. 1, 2, 13: neque refert videre, quid dicendum sit, nisi, etc., Cic. Brut. 29, 110: neque enim numero comprehendere refert, nor indeed is it necessary , need we , Verg. G. 2, 104: nec dicaris aliquid, quod referret scire, reticuisse, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 2.—With inf. pass. : jam nec mutari pabula refert, Verg. G. 3, 548; cf.: plures e familiā cognosci referre arbitror, Suet. Ner. 1. — With a rel. subj.-clause (so most freq. in the class. per.): ipsi animi magni refert quali in corpore locati sint, Cic. Tusc. 1, 33, 80: magni refert, hic quid velit, Caes. ap. Cic. Att. 14, 1, 2: cum ego ista omnia bona dixero, tantum refert, quam magna dicam, Cic. Fin. 5, 30, 90: quasi vero referat quam id saepe fiat, id. Div. 2, 29, 62: quid refert, quā me ratione cogatis? id. Lael. 8, 26: quid refert, utrum voluerim fieri, an gaudeam factum? id. Phil. 2, 12, 29: quid refert, tanto post ad judices deferantur, an omnino non deferantur? id. Fl. 9, 21: quae (aves) pascantur nec ne, quid refert? id. Div. 2, 34, 72: tuo vitio rerumne labores, Nil referre putas? Hor. S. 1, 2, 77: cum referre negas, quali sit quisque parente Natus, id. ib. 1, 6, 7 et saep.: quod tu istis lacrimis te probare postulas, Non pluris refert, quam si imbrem in cribrum geras, Plaut. Ps. 1, 1, 100; cf.: tantum retulerit, ut in transferendis seminibus similem statum caeli locique observemus, Col. 3, 9, 7. —
γ Refert , etc.: Do. Hae (tabellae) quid ad me? To. Immo ad te attinent, Et tuā refert, Plaut. Pers. 4, 3, 28: Ep. Tua pol refert enim? Ge. Si quidem meā refert, operā utere, id. Stich. 4, 2, 36: quid tuā refert, qui cum istac venerit? id. Merc. 5, 2, 65: non plus suā referre, quam si, etc., Cic. Quint. 5, 19: quos, cum nihil refert, pudet, Plaut. Ep. 2, 1, 1: cum nihilo pluris referet, quam si, etc., id. Bacch. 3, 4, 20: nego et negando si quid refert, ravio, id. Poen. 3, 5, 33: si servus est, numquid refert? id. Ps. 2, 4, 28: quid refert, si hoc ipsum salsum illi et venustum videbatur? Cic. N. D. 1, 28, 79 et saep. — *
δ Entirely absol. : bona Sejani ablata aerario, ut in fiscum cogerentur, tamquam referret, as though it mattered , as if there were any difference , Tac. A. 6, 2.—
II Analogous to attinet, conducit, and interest; it is of importance; it belongs , relates , concerns , etc.; constr., refert hoc , id , etc. (once referunt haec ), ad aliquem , alicui , alicujus , etc. (mostly ante-class. and post-Aug.; but, with alicujus, once in Sall. and once in Liv.): quam ad rem istuc refert? Plaut. Ep. 2, 2, 91; cf.: quid id ad me aut ad meam rem refert, id. Pers. 4, 3, 44: refert etiam ad fructus, quemadmodum vicinus in confinio consitum agrum habeat, Varr. R. R. 1, 16 fin. — In plur.: te ex puellā prius percontari volo, Quae ad rem referunt, Plaut. Pers. 4, 4, 44: quoi rei id te assimulare rettulit? id. Truc. 2, 4, 40: dic, quid referat intra Naturae fines viventi, jugera centum an Mille aret? Hor. S. 1, 1, 49: quin et verba Flavii vulgabantur, non referre dedecori, si citharoedus demoveretur et tragoedus succederet, Tac. A. 15, 65: faciundum aliquid, quod illorum magis quam suā retulisse videretur, Sall. J. 111, 1: praefatus ... et ipsorum referre, si quos suspectos status praesens rerum faceret, Liv. 34, 27, 6: quorum nihil refert, ubi litium cardo vertatur, Quint. 12, 8, 2: neque refert cujusquam, Punicas Romanasve acies laetius extuleris, Tac. A. 4, 33: ipsius certe ducis hoc referre videtur, Juv. 16, 58: plurimum refert compositionis, quae quibus anteponas, Quint. 9, 4, 44: tu nihil referre iniquitatis existimas, exigas, quod deberi non oportuerit, an constituas, ut debeatur? Plin. Pan. 40 fin. : quem insignire exempli nonnihil, non insignire humanitatis plurimum refert, id. Ep. 8, 22, 4: nec minimo sane discrimine refert, Quo gestu lepores et quo gallina secetur, Juv. 5, 123. — Rarely with a subst. as subj. : adeo magni refert studium atque voluptas, et quibus in rebus consuerint esse operati homines, Lucr. 4, 984: adeo incessus in gravida refert, Plin. 7, 6, 5, § 42: longitudo in his refert, non crassitudo, id. 18, 31, 74, § 317: multum tamen in iis refert et locorum natura, id. 11, 51, 112, § 267: plurimum refert soli cujusque ratio, id. 18, 21, 50, § 187.