sĭmŭlātĭo, ōnis, f. [simulo, II.],
I a falsely assumed appearance , a false show , feigning , shamming , pretence , feint , insincerity , deceit , hypocrisy , simulation , etc. (class. and very freq.; cf. imitatio).
α With gen.: simulatio insaniae, Cic. Off. 3, 26, 97: stultitiae, id. Brut. 14, 53: imitatio simulatioque virtutis, id. Ac. 2 ( Luc. ), 46, 140; id. Att. 7, 1, 6: omnium rerum, id. Lael. 25, 92: timoris, Caes. B. G. 5, 50 fin. ; id. B. C. 2, 40: itineris, id. B. G. 6, 8: deditionis, id. B. C. 3, 28: vulnerum, id. ib. 2, 35: rei frumentariae, id. B. G. 1, 40; cf.: legis agrariae (with nomen), Cic. Agr. 2, 6, 15: rei publicae, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 5: Parthici belli, Caes. B. C. 1, 9.—Esp., abl. adverb., under pretext of , under pretence of , etc.: amicitiae, Cic. Lael. 8, 26: muliones equitum specie ac simulatione collibus circumvehi jubet, Caes. B. G. 7, 45; cf.: gladiatores emtos esse Fausti simulatione ad caedem ac tumultum, as was pretended for Faustus , Cic. Sull. 19, 54: pro sociis contra hostīs exercitum mittere, an hostium simulatione contra socios, id. Imp. Pomp. 22, 66: provocare arma Romana simulatione numinum ausus est, under pretence of a divine command , Tac. H. 2, 61. —Similarly: per simulationem, cum simulatione: per simulationem amicitiae me nefarie prodiderunt, Cic. Red. Quir. 9, 21: cum simulatione timoris agere, Caes. B. G. 5, 50.—
β Absol. : ex omni vitā simulatio dissimulatioque tollenda est, Cic. Off. 3, 15, 61: simulatio et inanis ostentatio, id. ib. 2, 12, 43: in specie fictae simulationis, pietas inesse non potest, id. N. D. 1, 2, 3: nihil ut opus sit simulatione et fallaciis, id. de Or. 2, 46, 191; so (with perfidia) Caes. B. G. 4, 13: non mea'st simulatio, Ter. Heaut. 782; cf.: optima est simulatio contra simulantem, Quint. 6, 3, 92: nihil simulatio proficit, Sen. Ep. 79, 18.— Plur. : illa simulationum nescia, Tac. A. 4, 54: simulationum falsa, id. ib. 6, 45; 6, 54; Plin. Pan. 72 fin. —
II Rhet. t. t.: εἰρωνεία est simulatio, Mart. Cap. 5, § 523.