simulator

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

sĭmŭlātor, ōris, m. [simulo].

I A copier , imitator (poet. and very rare): excitat artificem simulatoremque figurae Morphea, Ov. M. 11, 634: humani qualis simulator simius oris, Claud. in Eutr. 1, 303.—

II A feigner , pretender , counterfeit , hypocrite , simulator , etc. (the class. signif. of the word).

α With gen.: animus cujus rei libet simulator ac dissimulator, Sall. C. 5, 4: segnitiae, Tac. A. 14, 57: belli, Luc. 4, 722.—

β Absol. : in omni oratione simulatorem, quem εἴρωνα Graeci nominarunt, Socratem accepimus, * Cic. Off. 1, 30, 108: benevolus et simulator, Q. Cic. Pet. Cons. 10, 39: callidus et simulator, Tac. A. 13, 47.

Related Words