tornus, i, m., = τόρνος, a turner’s wheel, lathe.
I Lit.: fit quasi ut ad tornum saxorum structa tuamur, Lucr. 4, 361; Plin. 7, 56, 57, § 198; 16, 40, 76, § 205; Vitr. 10, 19 med. : nec tiliae leves torno Non formam accipiunt, Verg. G. 2, 449; id. E. 3, 38 al.—
II Trop.: angusto versus includere torno. Prop. 2, 34, 43; Auct. Paneg. ad Pis. 83.