valeo

vălĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. n. [kindr. with Sanscr. bála, vis, robur, balishtas, fortissimus; cf. debilis], to be strong.

I Lit., of physical strength, vigor, or health.

A In gen., to be strong , stout , or vigorous , to have strength (cf.: polleo, vigeo).

1 Absol. : verum illi valent, qui vi luctantur cum leonibus, Pomp. ap. Non. 112, 4 (Com. Rel. v. 176 Rib.): puer ille (Hercules recens natus) ut magnus est et multum valet! Plaut. Am. 5, 1, 51: plus potest, qui plus valet: Vir erat; plus valebat, id. Truc. 4, 3, 38 sq.: sanus homo, qui bene valet, Cels. 1, 1 init. : si magis valet, id. 3, 18: si satis valet (= si satis validae vires sunt, just before), id. 4, 7 init. : prout nervi valent, id. 8, 16.—Of plants: vitem novellam resecari tum erit tempus ubi valebit, Cato R. R. 33, 3 sq.—

2 To be strong in or for something, to have the power or strength , be in condition to do something, etc.

a Of personal subjects, etc.

α With ad and acc.: alios videmus velocitate ad cursum, alios viribus ad luctandum valere, Cic. Off. 1, 30, 107.—

β With inf.: manibus pedibusque morbo distortissimis, ut neque calceum perpeti nec libellos evolvere valeret, Suet. Galb. 21: mustela cum mures veloces non valeret assequi, Phaedr. 4, 1, 10: valet ima summis Mutare deus, Hor. C. 1, 34, 12; cf. II. B. 2. h. infra; cf.: illud mirari mitte, quod non valet e lapide hoc alias impellere res, Lucr. 6, 1057: versate diu quid ferre recusent, Quid valeant umeri (sc. ferre), Hor. A. P. 40: nec valuere manus infixum educere telum, Ov. M. 13, 393; 12, 101; Col. 6, 25 fin. —

b Of remedies or medicines, to be efficacious , be good for any thing; with ad and acc.: fimum potum ad dysentericos valet, Plin. 28, 8, 27, § 105.—With contra : cimices valent contra serpentium morsus, Plin. 29, 4, 17, § 61.—With eodem : id quoque collyrium eodem valet, Cels. 6, 6, 21.—With pro : ruta per se pro antidoto valet, Plin. 20, 13, 51, § 132.—With abl.: dictamnus valet potu et illitu et suffitu, Plin. 26, 15, 90, § 153.— With inf.: sandaracha valet purgare, sistere, excalfacere, perrodere, Plin. 34, 18, 55, § 177.—

c Of sounds: cum C ac similiter G non valuerunt, in T ac D molliuntur, i. e. were not pronounced strongly , Quint. 1, 11, 5.—

B Esp., in respect of the natural condition of the body, to be well in health, to be in a sound or healthy condition , to be healthy , hale , hearty.

a In gen.

α Absol. : equidem valeo recte et salvus sum, Plaut. Am. 2, 1, 36: perpetuon' valuisti? id. Ep. 1, 1, 15; 1, 1, 18: valen'? Valuistin? valeo et valui rectius, id. Trin. 1, 2, 12 sq.: facile omnes, quom valemus, recta consilia aegrotis damus, Ter. And. 309: dicit vilicus servos non valuisse, Cato R. R. 2, 3 sq.; 5, 6: boves ut recte valeant, id. ib. 103: optime valere et gravissime aegrotare, Cic. Fin. 2, 13, 43; 4, 25, 69: cura est, ut valeat, Plaut. Stich. 5, 2, 4: ego valeo recte et rem gero, id. Pers. 2, 3, 34: te recte valere operamque dare, ut cottidie melius, Cic. Fam. 11, 24, 1: deterius quam soleo, Luccei. ib. 5, 14, 1: commode, Plin. Ep. 3, 20, 11: Ni. Benene usque valuit? Chr. Pancratice atque athletice, Plaut. Bacch. 2, 3, 14: minus valere ... melius valere, Cic. Att. 4, 14, 1: nam matri oculi si valerent, mecum venisset simul, Plaut. Mil. 4, 8, 8.—

β With abl.: si corpore valuisset, Cic. Brut. 20, 77: nec melius valeo quam corpore, mente, Ov. Tr. 3, 8, 33; cf. Sall. J. 11, 5: pedibus, Nep. Phoc. 4, 1: stomacho, Juv. 6, 100.—

γ With ab and abl.: ab oculis, Gell. 13, 30, 10: a morbo, Plaut. Ep. 1, 2, 26; and facetiously: Me. Ain tu te valere? Eu. Pol ego haud a pecuniā perbene, as to money , not very well , id. Aul. 2, 2, 9.—

b Esp., at the commencement of letters (very freq.), si vales, bene est, and abbreviated S. V. B. E.; and, more fully, with the addition ego or equidem valeo (abbrev. E. V. or E. Q. V.), Cic. Fam. 13, 6; 14, 11; 14, 16; 14, 17; 14, 21; 14, 22; 14, 23; 14, 24; 15, 1; 15, 2; Metell. ib. 5, 1; Vatin. ib. 5, 9; Luccei. ib. 5, 14 al.; cf.: mos antiquis fuit usque ad meam servatus aetatem, primis epistulae verbis adicere: Si vales bene est, Sen. Ep. 15, 1; so too: S. V. G. V. (si vales, gaudeo, valeo) et Tullia nostra recte V. Terentia minus belle habuit: sed certum scio jam convaluisse eam, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 1.—

c Rarely impers. pass. : quid agitur, Sagaristio? ut valetur? Plaut. Pers. 2, 5, 8.—

d Vale or valeas, in leave-taking, farewell , adieu (cf.: salve, ave).

α In gen.: Di. Valeas. Ph. Vale, Plaut. Truc. 2, 4, 79: Ar. Vale. Ph. Quo properas? Ar. Bene vale, id. As. 3, 3, 16; id. Mil. 4, 8, 51: bene vale, Alcumena, id. Am. 1, 3, 1: vale atque salve, id. Capt. 3, 5, 86; id. Curc. 4, 2, 36: vale atque salve. Th. Male vale, male sit tibi, id. ib. 4, 4, 32; v. salvus: Ly. Ad portum propero. De. Bene ambulato. Ly. Bene valeto. De. Bene sit tibi, id. Merc. 2, 2, 55: bene valete et vivite, id. Mil. 4, 8, 30: ite intro cito: valete, id. As. 3, 3, 155: abeo: valete, judices justissimi, id. Capt. prol. 67: vos valete et plaudite, Ter. Eun. 1094: in hoc biduom vale, id. ib. 190: vive valeque, Hor. S. 2, 5, 110.—Before a vowel, scanned vălĕ: et longum, Formose valē, valē, inquit Iolla, Verg. E. 3, 79; Ov. M. 3, 501.—

β At the conclusion of letters: Vale, Cic. Fam. 6, 22, 3; 6, 21, 3; 4, 8, 2; Luccei. ib. 5, 14, 3: cura ut valeas, Cic. Fam. 7, 15, 2; 7, 20, 3; rarely bene vale, Mat. ib. 11, 28, 8; Cur. ib. 7, 29, 2; cf.: tu me diligis et valebis, Cic. ib. 9, 22, 5; 15, 18, 2: fac valeas meque mutuo diligas, Planc. ib. 10, 7, 2; Mat. ib. 11, 28, 8.—

γ Also in bidding farewell to the dead: salve aeternum mihi, maxime Palla, Aeternumque vale, Verg. A. 11, 97; Stat. S. 3, 3, 208; cf. Varr. ap. Serv. Verg. l. l.; v. salvus: in perpetuom, frater, ave atque vale, Cat. 101, 10: terque, Vale, dixit, Ov. F. 3, 563: supremumque vale ... dixit, id. M. 10, 62.—

δ As an expression of dismission, refusal, or scorn, be off , begone : valeas, tibi habeas res tuas, reddas meas, Plaut. Am. 3, 2, 46: immo habeat, valeat, vivat cum illā, Ter. And. 889: valeas, habeas illam quae placet, id. Ad. 622: si talis est deus, ut nullā hominum caritate teneatur, valeat, good-by to him , let me have nothing to do with him , Cic. N. D. 1, 44, 124: valeat res ludicra, si me Palma negata macrum, donata reducit opimum, Hor. Ep. 2, 1, 180: valeant, Qui inter nos discidium volunt, away with those , etc., Ter. And. 696: quare ista valeant: me res familiaris movet, Cic. Att. 16, 15, 5: castra peto, valeatque Venus, valeantque puellae, farewell to Venus , etc., Tib. 2, 6, 9: valete curae, Petr. 79; cf. Cat. 8, 12; 11, 17; Ov. Am. 1, 6, 71 sqq.—

ε With valere jubere or dicere (sometimes as one word, vălĕdīco , ĕre, 3, v. n.), to bid one good-by , farewell , adieu : illum salutavi: post etiam jussi valere, Cic. Att. 5, 2, 2: vix illud potui dicere triste vale, Ov. H. 13, 14: saepe vale dicto rursus sum multa locutus, id. Tr. 1, 3, 57: tibi valedicere non licet gratis, Sen. Ep. 17, 11; Sulp. Sev. Dial. 1, 3, 1: obstinatissime retinuit, ut liberti servique bis die frequentes adessent ac mane salvere, vesperi valere sibi singuli dicerent, Suet. Galb. 4 fin. ; id. Aug. 53; id. Tib. 72.—So (late Lat.): vale facere (or valefacere), August. Ep. 65; Ap. Met. 4, 18, 1.

II Transf., to have power , force , or influence; to be powerful , effective , valid; to avail , prevail , be strong , effective , etc.

A In gen.: fiet enim quodcunque volent, qui valebunt: valebunt autem semper arma, will always have the power , Cic. Fam. 9, 17, 1: fuit enim populi potestas: de civitate ne tam diu quidem valuit quam diu illa Sullani temporis arma valuerunt, id. Dom. 30, 79: dicitur C. Flaminius ad populum valuisse dicendo, id. Brut. 14, 57: tribunus plebis tulit ... ut lex Aelia et Fufia ne valeret, id. Red. in Sen. 5, 11: in more majorum, qui tum ut lex valebat, id. Leg. 2, 10, 23: valuit auctoritas, id. Tusc. 2, 22, 53: verba si valent, id. Caecin. 21, 61: (ejus) valet opinio tarditatis, is established , id. de Or. 1, 27, 125: si conjuratio valuisset, Sall. C. 17, 7: cujus ratio non valuit, Nep. Milt. 3, 7: jus tamen gentium valuit, Liv. 2, 4, 7: praetor ... ratus repentinum valiturum terrorem, succedit, etc., id. 44, 31, 6: et vestrae valuere preces, Ov. M. 13, 89; id. P. 3, 3, 92; id. Ib. 241.—

B Esp.

1 With respect to the source, character, or mode of exercise of the strength ascribed to the subject.

a With abl.: non metuo mihi ... Dum quidem hoc valebit pectus perfidiā meum, Plaut. Bacch. 2, 2, 50: reliqui duo sic exaequantur, ut Domitius valeat amicis, Memmius commendetur militibus, Cic. Att. 4, 16, 6 (17, 2): multa sanxit quae omnia magistratuum auctoritate et Halaesinorum summā voluntate valuerunt, id. Verr. 2, 2, 49, § 122: ita istam libertatem largior populo, ut auctoritate et valeant et utantur boni, id. Leg. 3, 17, 38: quae (voluntas militum) cum per se valet multitudine, id. Mur. 18, 38: parum valent (Graeci) verbo, i. e. have no precise word , id. Tusc. 3, 5, 11: qui aut gratiā aut misericordiā valerent, Caes. B. C. 2, 44: dicendo, Nep. Ages. 1, 2: qui pedum cursu valet, Verg. A. 5, 67; Quint. 9, 2, 78: Battiades ... Quamvis ingenio non valet, arte valet, Ov. Am. 1, 15, 14: plerique plus ingenio quam arte valuerunt, Quint. 1, 8, 8: rogando, Ov. M. 2, 183: subtilitate vincimur, valeamus pondere, Quint. 12, 11, 8.—

b With in and abl.: Sp. Thorius satis valuit in populari genere dicendi, Cic. Brut. 36, 136: quid facilius est quam probari in uno servulo nomen familiae non valere, id. Caecin. 19, 55: in his maxime valet similitudo, Quint. 6, 3, 57: mire in causis valet praesumptio, id. 9, 2, 16: (digitus) in exprobrando et indicando valet, id. 11, 3, 94.—

2 With some definite end expressed, upon or towards which influence or power is exercised or directed, to be strong enough for , adequate to , or capable of any thing, to be able to do, to have force or efficacy , to be effectual , to avail , to be applicable.

a With in and acc.: hoc evenit, ut in volgus insipientium opinio valeat honestatis, Cic. Tusc. 2, 26, 63: quaecumque est hominis definitio, una in omnes valet, id. Leg. 1, 10, 29; cf. id. Div. 2, 56, 116: cum illud verbum unde in utramque rem valeat, id. Caecin. 31, 89: num etiam in deos inmortales inauspicatam legem valuisse? Liv. 7, 6, 11: utrumque hoc genus semel injectum in L. annos valet et frugum et pabuli ubertate, Plin. 17, 7, 4, § 44: etiamsi in utramque partem valent arma facundiae, Quint. 2, 16, 10: hoc etiam in praeteritum valet, id. 9, 2, 20; cf.: cum ... idque in omnis partis valeret, Cic. Fam. 4, 10, 2.—

b With eo : oratio me cohortabatur, ut, etc. ... quod eo, credo, valebat, ut caerimonias religionesque defenderem, the force or point of which was , etc., Cic. N. D. 3, 2, 5: id responsum quo valeat, cum intellegeret nemo, Nep. Them. 2, 6; cf. II. B. 3. ι, infra.—

c With ad and acc. of thing: tu non solum ad neglegendas leges ... verum etiam ad evertendas valuisti, Cic. Cat. 1, 7, 18: astrorum affectio valeat, si vis, ad quasdam res; ad omnis certe non valebit, id. Fat. 4, 8: illud perficiam ut invidia mihi valeat ad gloriam, id. Cat. 3, 12, 29: vitae adjuncta esse dicebant, quae ad virtutis usum valerent, id. Ac. 1, 5, 21: ista quaestura ad eam rem valet, ut, etc., id. Div. in Caecil. 19, 62: neque, quod Samnites ... amici vobis facti sunt, ad id valere arbitror, ne nos in amicitiam accipiamur, Liv. 7, 30, 4: eadem fictio valet et ad qualitates, Quint. 5, 10, 99; cf. II. B. 3. infra.—

d With apud or ad and acc. of person influenced, etc.

α With apud : ibit ad illud ilico, Quo maxume apud te se valere sentiat, Ter. Heaut. 488: non quin eam (commendationem) valituram apud te arbitrarer, Cic. Fam. 13, 16, 3: apud te veritas valebit, id. Quint. 1, 5: sed haec eadem nunc censes apud eos ipsos valere, a quibus ... conscripta sunt? id. Tusc. 2, 4, 11: magnis meritis apud regem ... valebat, Nep. Con. 3, 1: jus bonumque apud eos non legibus magis quam naturā valebat, Sall. C. 9, 1: apud magnam partem senatūs et magnitudine rerum gestarum valebat et gratiā, Liv. 31, 48, 1: apud nos valeant ea, quae apud judices valere volumus, Quint. 6, 2, 28.—

β With ad : dicitur enim C. Flaminius ... ad populum valuisse dicendo, Cic. Brut. 14, 57: clementiae fama ... ad ferociores jam populos valuit, Liv. 21, 6, 4: metus ad omnis valuit, ne deditionem recusarent, id. 38, 28, 6.—

e With contra and acc.: hoc nonne videtur contra te valere? Cic. Ac. 2 ( Luc. ), 27, 86: quae valeant contra falsam criminationem, id. de Or. 2, 79, 321: ne quid esset ... quod contra caput suum aut existimationem valere posset, id. Verr. 2, 2, 71, § 173: ne meae vitae modestia parum valitura sit contra falsos rumores, Mat. ap. Cic. Fam. 11, 28, 8: cum pro falsis contra veritatem (rhetorice) valet, Quint. 2, 16, 2; cf. f. infra.—

f With pro and abl.: multa in adversos effudit verba penates Pro deplorato non valitura viro, Ov. Tr. 1, 3, 46: epitheton valet pro nomine, Quint. 8, 6, 29; cf. I. A. 2, b. supra.—

g With dat. gerund. (post-class. and rare): nam et augendae rei et minuendae valet (particula), Gell. 5, 12, 10.—

h With inf. (mostly poet. and in postAug. prose; not in Cic. or Caes.): nam si certam finem esse viderent Aerumnarum homines, aliquā ratione valerent Religionibus ... obsistere, Lucr. 1, 108: hanc ob rem vitam retinere valemus, id. 3, 257: nec continere suos ab direptione castrorum valuit, Liv. 38, 23, 4 Weissenb. ad loc.: quam (urbem) neque finitimi valuerunt perdere Marsi, Hor. Epod. 16, 3: cetera ... adeo sunt multa, loquacem Delassare valent Fabium, id. S. 1, 1, 13; id. C. 4, 7, 27: nec valuit locos coeptos avertere cursus, Tib. 3, 7, 55: qui relicti erant ... ne conspectum quidem hostis sustinere valuerunt, Curt. 3, 4, 5: neque ex eo infamiam discutere valuit, Suet. Caes. 79.—With things as subj.: ergo fungar vice cotis, acutum Reddere quae ferrum valet, Hor. A. P. 305; cf. I. A. 2. β, supra.—Esp.,

3 With adverbial qualifications expressing the degree of power or influence exerted, etc.; very freq. with accs- multum, plus, plurimum, parum, minus, minimum, nihil, tantum, quantum, quid, id, idem, quiddam, quidquam, quidquid, etc.

α Edepol, Cupido, cum tu tam pusillu's, nimis multum vales, Naev. ap. Non. 421, 25 (Com. Rel. v. 55 Rib.): plus potest qui plus valet, Plaut. Truc. 4, 3, 38: neque ita inperita (sum), ut quid amor valeat nesciam, Ter. Eun. 881.—So absol. : nam opulenti cum locuntur pariter atque ignobiles, Eadem dicta eademque oratio aequa non aeque valet, Enn. ap. Gell. 11, 4, 3 (Trag. Rel. v. 230 Vahl.): ignari quid gravitas ... quid denique virtus valeret, Cic. Sest. 28, 60: illa obnuntiatio nihil valuit, aut, si valuit, id valuit, ut, etc., id. Div. 1, 16, 30: omnia veniebant Antonio in mentem; eaque suo quaeque loco, ubi plurimum proficere et valere possent ... collocabantur, id. Brut. 37, 139: cur minus Venena Medaeae valent? Hor. Epod. 5. 62.—

β With abl.: quod tibi lubet fac, quoniam pugnis plus vales, Plaut. Am. 1, 1, 240; cf. v. 234: quicquid possunt, pedestribus valent copiis, Caes. B. G. 2, 17: qui plus opibus, armis, potentiā valent, perfecisse mihi videntur ... ut etiam auctoritate jam plus valerent, Cic. Fam. 1, 7, 10: quasi vero ego ... in isto genere omnino quidquam aut curatione aut potestate valuissem, id. Dom. 6, 14: Ti. Coruncanium longe plurimum ingenio valuisse, id. Brut. 14, 55: quantum gratiā, auctoritate, pecuniā valerent, Caes. B. G. 7, 63: Caesar multum equitatu valebat, id. B. C. 1, 61: cum tantum equitatu valeamus, id. ib. 3, 86: equitatu plurimum valere, id. B. G. 3, 20; Nep. Alcib. 8, 2.—

γ With in and abl.: nihil putas valere in judiciis conjecturam, nihil suspitionem, nihil ante actae vitae existimationem, etc., Cic. Verr. 2, 3, 62, § 146: hic multum in Fabiā (tribu) valet, ille Velinā, Hor. Ep. 1, 6, 52. —

δ With ad and acc.: multum valuisse ad patris honorem pietas filii videbitur, Cic. Phil. 9, 5, 12: ex quo intellegitur, plus terrarum situs, quam lunae tractus, ad nascendum valere, id. Div. 2, 46, 97: valet igitur multum ad vincendum probari mores eorum, qui agent causas, id. de Or. 2, 43, 182: ad subeundem periculum et ad vitandum multum fortuna valuit, Caes. B. G. 6, 30: genus ad probandam speciem minimum valet, Quint. 5, 10, 56.—

ε With apud and acc. of pers. , to have influence , be influential , have weight with , influence : apud quem (Caesarem) quicquid valebo vel auctoritate, vel gratiā, valebo tibi, Cic. Fam. 6, 6, 13: utrum apud eos pudor atque officium, an timor plus valeret, Caes. B. G. 1, 40: tantum apud homines barbaros valuit, esse repertos aliquos principes belli inferendi, id. ib. 5, 54: potestis constituere, hanc auctoritatem quantum apud exteras nationes valituram esse existimetis, Cic. Imp. Pomp. 16, 46: non modo praemiis, quae apud me minimum valent, sed ne periculis quidem conpulsus ullis, id. Fam. 1, 9, 11: facinus esse indignum, plus impudicissimae mulieris apud te de Cleomenis salute quam de suā vitā lacrimas matris valere, id. Verr. 2, 5, 43, § 112: apud quem ut multum gratiā valeret, effecit, Nep. Con. 2, 1.—

ζ With contra : cur desperemus veritatem contra fallacem facundiam valituram? prevail , Lact. Opif. Dei, 20, 5; cf. Mat. ap. Cic. Fam. 11, 28, 8, II. B. 2, e. supra.—

η With pro : pro periculo magis quam contra salutem valere, Cic. Part. Or. 35, 120; cf.: quod minus multitudine militum legionariorum pro hostium numero valebat, Caes. B. G. 1, 51.—

θ With inter : plurimum inter eos Bellovacos et virtute, et auctoritate, et hominum numero valere, Caes. B. G. 2, 4.—

ι With adv. of pur pose : hoc eo valebat, ut ingratiis ad de pugnandum omnes cogerentur, Nep. Them. 4, 4: non tamen hoc eo valet, ut fugien dae sint magnae scholae, Quint. 1, 2, 16: nescis quo valeat nummus, quem praebeat usum? Hor. S. 1, 1, 73; cf. II. B. 2. b. supra. —

C Idiomatic uses.

1 Of money value, to be of the value of , be worth : denarii, quod denos aeris valebant; quinarii, quod quinos, Varr. L. L. 5, § 173 Müll.: dum pro argenteis decem aureus unus valeret, Liv. 38, 11, 8: ita ut scrupulum valeret sestertiis vicenis, Plin. 33, 3, 13, § 47: si haec praedia valeant nunc decem, Dig. 24, 1, 7, § 4: quasi minimo valeret hereditas, ib. 19, 1, 13: quanti omnibus valet (servus), ib. 9, 2, 33; 5, 3, 25, § 1.—

2 Of the signification of words, sentences, etc.; like the Gr. δύνασθαι, to mean , signify , import : quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat, Cic. Fin. 2, 4, 13: non usquam id quidem dicit omnino; sed quae dicit, idem valent, id. Tusc. 5, 10, 24: quamquam vocabula prope idem valere videantur, id. Top. 8, 34: hoc verbum quid valeat, non vident, id. Off. 3, 9, 39: cui nomen Becco fuerat; id valet gallinacei rostrum, Suet. Vit. 18: pransus quoque atque potus diversum valent quam indicant, Quint. 1, 4, 29 et saep.: et intellego et sentio et video saepe idem valent quod scio, id. 10, 1, 13: duo quae idem significant ac tantumdem valent, id. 1, 5, 4.

LIII —Hence, vălens , entis, P. a., strong , stout , vigorous , powerful (class.).

A Lit.

1 In gen.: nil moro discipulos mihi esse plenos sanguinis; valens adflictet me, Plaut. Bacch. 2, 1, 44: virgatores, id. As. 3, 2, 19: robusti et valentes et audaces satellites, Cic. Agr. 2, 31, 84: cum homo imbecillus a valentissimā bestiā laniatur, id. Fam. 7, 1, 3: valentissimi lictores, id. Verr. 2, 5, 54, § 142: homines, id. Phil. 12, 10, 24; Suet. Aug. 35: hic membris et mole valens, Verg. A. 5, 431: membris valens, Ov. M. 9, 108: corpore esse vegeto et valenti, Gell. 3, 1, 11: nervi musculique, Cels. 8, 20: trunci, Verg. G. 2, 426: scire oportet, omnia legumina generis valentissimi esse: valentissimum voco, in quo plurimum alimenti est ... Ex leguminibus valentior faba quam pisum, etc., strongest , i. e. most nutritire , Cels. 2, 18: tunicae, stout , thick , Ov. A. A. 3, 109: providendum ne infirmiores (apes) a valentioribus opprimantur, Varr. R. R. 3, 16, 35.—

2 In partic.

a Well in health, healthy , hale , hearty : valeo et venio ad minus valentem, Plaut. Truc. 2, 7, 24: medicus plane confirmat, propediem te valentem fore, Cic. Fam. 16, 9, 2: puer, horā undecimā cum valens in publico visus esset, ante noctem mortuus est, id. Clu. 9, 27; cf. valens (opp. imbecillus), id. Fam. 16, 5, 2: (sensus) si sani sunt et valentes, id. Ac. 2 ( Luc. ), 7, 19: si valens corpus est neque magno opere vexatum, Cels. 7, 26, 5: sive aegra, sive valens, Prop. 2, 21 (3, 14), 20.—Subst.: qui enim aegris subveniretur, quae esset oblectatio valentium, nisi, etc., Cic. Off. 2, 4, 15; so opp. aeger, id. de Or. 2, 44, 186.—

b Of medicines, strong , powerful , active : valens est adversus cancerem intestinorum minii gleba, Cels. 4, 15 fin. : medicamenta, id. 1, 3 med. : silvestri (papaveri capita) ad omnes effectus valentiora, Plin. 20, 18, 76, § 202; cf. id. 22, 22, 43, § 87.—

B Trop., strong , powerful , mighty : mallem tantas ei (Caesari) vires non dedisset (res publica) quam nunc tam valenti resisteret, Cic. Att. 7, 3, 4: fuit quondam ita firma haec civitas et valens, id. Har. Resp. 28, 60: cum valentiore pugnare, id. Fam. 5, 21, 2: valens dialecticus, id. Fat. 6, 12: ut fieri nihil possit valentius, id. Brut. 16, 64: Philippus jam tum valens multa moliebatur, Nep. Timo th. 3, 1: opibus jam valentes, id. Eum. 10, 3: argumenta valentiora, Quint. 5, 13, 12: quid pars adversa habeat valentissimum, id. 5, 13, 52: nec fraus valentior quam consilium meum, Cic. Univ. 11: ad letum causae satis valentes, Ov. M. 5, 174; so, causae, id. Tr. 1, 8, 29: causa valentior, id. P. 1, 10, 35: deus morbo omni valentior, Stat. S. 1, 4, 111: oppida valentissima, Nep. Ham. 2, 4.—Hence, adv.: vă-lenter , strongly , stoutly , powerfully , violently (perh. not ante-Aug.).

1 Lit.: resistere, Col. 1, 5, 9; 3, 2, 15: nimis valenter ibi retenta materia, Cels. 5, 26, 21: praeceps spirare valentius Eurus (coepit), Ov. M. 11, 481.—

2 Trop., of speech, forcibly , energetically : non diu dicebat sed valenter, Sen. Contr. 3, 22 med. : si verba numeres, breviter et abscise: si sensum aestimes, copiose et valenter, Val. Max. 3, 7, ext. 6.