praecipuus adj.
prae+CAP-, taken before others, particular, peculiar, especial : hanc rem habere praeter alios praecipuam, this special distinction , T.: non praecipuam, sed parem cum ceteris fortunae condicionem subire.— Special, chief, principal, excellent, distinguished, extraordinary : ius: quos praecipuo semper honore habuit, Cs.: ad pericula, eminent in meeting , Ta.: ad scelera, Ta.—As subst n. : homini praecipui a naturā nihil datum esse, excellence : praecipua rerum, important events , Ta.: praecipua (in the language of Stoics), things preferred (opp. reiecta).