silva

An Elementary Latin Dictionary

silva (not sylva; poet. silua, trisyl., H.), ae, f

2 SER-, a wood, forest, woodland : silvae publicae: genus hominum in silvis dissipatum: ex silvā in nostros impetum facere, Cs.: silvarum potens Diana, H.: dea silvarum, O.: nemorosis abdita silvis, O.: salubres, H.: in silvis natus, L.— A plantation of trees, orchard, grove, crop, bush, foliage : signa in silvā disposita: domūs amoenitas silvā constabat, N.: inter silvas Academi quaerere verum, H.: sonans, V.: (aras) silvā incinxit agresti, foliage , O.: Congeries silvae, of wood , O.— Trees (poet.): Silvarum aliae pressos propaginis arcūs Exspectant, V.: nudata cacumina silvae Ostendunt, i. e. above the water , O.—Fig., a crowd, mass, abundance, quantity, supply, material : ubertas et quasi silva dicendi: rerum ac sententiarum. —Poet.: Immanis, a vast forest (of darts), V.: horrida siccae comae, a bristling forest , Iu.